«Սերժ Սարգսյանը երեկ, աշխատանքային այցով մեկնեց Մոսկվա, որտեղ կմասնակցի ԱՊՀ պետությունների ղեկավարների ոչ պաշտոնական վեհաժողովին: Փաստորեն, Մոսկվայում է լինելու նաև Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը: Սարգսյան-Ալիև հանդիպում նախատեսված չէ, այդ մասին չի հայտարարվել որևէ բան, կամ չի եղել որևէ ենթադրություն, բայց Սարգսյանն ու Ալիևը, փաստորեն, միևնույն ժամանակ լինելու են միևնույն վայրում, և, մեղմ ասած, չի բացառվում, որ նրանք հանդիպեն: Առավել ևս, որ այդօրինակ միջոցառումներում Սարգսյանն ու Ալիևը այբբենական կարգի բերումով հաճախ նստում են կողք կողքի:
Այսինքն՝ Մոսկվայում Սերժ Սարգսյանը հավանաբար կունենա այն հնարավորությունը, որի մասին նա խոսում էր ամիսներ առաջ՝ Ժնևի հանդիպումից հետո: Այդ հանդիպումից հետո Ալիևի օգնականը հայտարարեց, թե Սերժ Սարգսյանը խախտել է պայմանավորվածություններն ու Ալիևի հետ հանդիպումից ժամեր անց հայկական Սփյուռքի հետ հանդիպմանը, այսպես ասած, բացահայտել է բանակցության բովանդակությունը: Դրանից հետո Սերժ Սարգսյանը Հայաստանում հայտարարեց, թե անհամբեր սպասում է Ալիևի հետ հաջորդ հանդիպմանը՝ նրան հարցնելու համար, թե այդ ի՞նչն է այդպես վրդովեցրել նրան: Սարգսյանը հայտարարեց, որ շվեյցարահայ համայնքի հետ հանդիպմանը չի ասել Ալիևի հետ զրույցի և ոչ մի բառ: Կտա՞ Սարգսյանն Ալիևին այն հարցը, որի հնարավորությանը սպասում էր անհամբեր, թե՞ այդ հարցն այլևս հրատապ չէ, և ղարաբաղյան հակամարտության գործընթացը ենթարկվում է խորքային տրանսֆորմացիայի, որում արդեն Ալիևի վրդովմունքը կարող է չունենալ որևէ արժեք:
Այդ տեսանկյունից օրերս Հայաստանը հայտարարեց հետախուզական նոր հնարավորության՝ տիեզերական լուսանկարների օգնությամբ Ադրբեջանի տարածքի դիտարկման հնարավորության մասին: Դա քաղաքական հայտարարություն է կամ պարզապես աշխարհաքաղաքական՝ նկատի ունենալով այն, որ Հայաստանն այդօրինակ հնարավորություն կարող է ստանալ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների օգնությամբ և համաձայնությամբ: Թե կոնկրետ որ համանախագահ երկիրը դա կիրականացնի տեխնիկապես՝ այլ հարց է, սակայն նմանօրինակ հնարավորության մասին հայտարարությունը գործնականում հավասարազոր է «Իսկանդերի» առկայության մասին հայտարարությանը՝ իհարկե քաղաքական համատեքստի առումով: Այսինքն՝ ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում տեղի է ունենում մի զարգացում, կամ առնվազն շոշափելիորեն նշմարվում է միտում, երբ իրավիճակի վերահսկողությունն ու հրադադարի կառավարումը աստիճանաբար փորձ է արվում դուրս բերել «Սարգսյան- Ալիև» ձևաչափից, որտեղ առանցքայինն, իհարկե, Ալիևի հանգամանքն է, քանի որ նա է պատերազմական հռետորաբանության և ագրեսիվ հակահայկականության աղբյուրը»,-գրում է թերթը:
Նյութն ամբողջությամբ կարդացեք թերթի այսօրվա համարում:
