Ուզում եմ խոսել մի փոքր ֆանագռամայի մասին, որը խայտառակ է անում մեր աստղաբույլին:
Նախ պետք է ասեմ, որ ամեն ինչ սկսվում է ձայնագրությունից: Երկու երգ են ձայնագրում, երկուսն էլ լսելուց տարբեր ձայնային հաճախականություն ենք լսում:
Եվ սա այդքան էլ ահավոր չէ, երբ մենք տանը համակարգչի առջև նստած ուղղակի լսում ենք: Բայց, երբ դա համերգի ժամանակ է, ապա չնայած այն հանգամանքին, որ մեզ է տհաճ, այլ նաև ինքը՝ հիպեր-աստղն է խայտառակ լինում:
Մինչև դրան անցնելը մի բան ասեմ, որ համերգների ժամանակ մարդը գալիս է կենդանի կատարում լսելու: Ֆանագրաման վկայում է երգչի՝ սեփական ուժերի անվստահության մասին: երբ նա վստահ չէ, կերգի ու կգոհացնի՞ թե չէ: Բայց լավ թող ինի ֆանագրամա: Բայց, ախր, երբ լսում ենք իրար հաջորդող երեք երգ, այնպիսի տպվորություն է լինում, որ երեքն էլ ուրիշ մարդիկ են երգում, որովհետև ձայնի տեմբրը տարբեր ա լինում: Մի երգում բարձրա լինում, մյուս երգում ցածր: Մի խոսքով պալիտ են լինում, որ իրանք չեն երգողը ու անհասկանալի բանի ենք հանդիպում:
Ես օրինակ տանել չեմ կարողանում, երբ որևէ համերգի ժամանակ սկսում են ֆոնագրամայով երգել:
Հետո էլ ռեստորանային երգիչնեին քննադատում են շոու բիզնեսի գոհարները: Արա ձեզնից լավ են երգում վ իտոգե: Իրանք միշտ կենդանի են երգում, մի՜շտ:
Լավ ռեստորանի երգիչները մյուս դասին մնաց:
Անհայտ Բաժանորդ ֆեյսբուքյան էջից
