Չեք պատկերացնի, մի լուրջ իրադարձություն տեղի ունեցավ. ևս մեկ օր, և Հայաստանի շոտլանդագետներն այլ հարցերով կզբաղվեն...

Շնորհավորում եմ շոտլանդացիներին հանրաքվեի կապակցությամբ, բայց իմ կարծիքով այս գործընթացով շոտլանդացի քաղաքական այրերը միտք չունեին առանձնանալու, նման խնդիր չէր դրված, այլ Մեծ Բրիտանիայում իրանց տարածքի վրա առավել ուշադրություն սևեռելու հարցն էր բարձրացված, ու կարդում եմ իրանց նորությունները՝ արդեն ահագին խոստումներ են պոկել Մեծ Բրիտանիայի իշխանություններից...

Հուսով եմ մի օր էլ մենք կսովորենք ճիշտ քաղաքականություն իրականացնել միջազգային հարաբերություններում, որ կախվածությամբ հանդերձ՝ մեզնից կախվածություն իրավիճակներ կպարտադրենք գերխաղացողներին...

Հ.Գ. Ամեն դեպքում Վիլիամ Վոլոսի գոչած F-R-E-E-D-O-M-ն այլընտրանք չունի. այն հաց ու ջուր է, օդ ու շունչ է, զգացողություն ու հոգեվիճակ է, իմաստ է, ցռան վերգոներ չդառնալու դաս...Ովքեր չեն նայել Braveheart-ը կամ նայել են, չի խանգրի ևս մի անգամ նայել այս երկու հատվածները...

Դավիթ Սանասարյան