Մարդկանց մի կատեգորիա կա, մեկ էլ պահի տակ ցնդում են ու հիմնականում անդառնալի: Իրենց թվում է, որ երկիրը մազից է կախված և այդ մազը իրենք են: Ու ինչքան էլ բացատրես, որ իրենից այդքան բան է կախված, ինչքան մեր դիմացի շենքի Ջեկոից, մեկ է չեն հավատում:

Ազգափրկիչ, լուսավորիչ, առաջնորդ, ինչ ասես տենց մարդկանց ուղեղի մեջ նստացրած է:

Ու իրեն թվում է թե աշխարհու կան միայն «ինքը ու Օբաման», կամ  «ինքը ու Պուտինը», կամ  «ինքը ու Սերժը», ու ինքը իրենց բոլորին հաղթող է :

Իսկ իրականում նույնիսկ սեփական շքամուտքի լամպոչկան ի զորու չեն փոխել:

Դյումայի  «Երեք հրացանակիրներում»այսպիսի կերպար կա, լրիվ իրենց բնութագրում  է- գալանտերեյշիկ Բոնասյեն:

-"Я спасу Францию! Галантерейщик и кардинал- это сила!!! "

Տիգրան Քոչարյան