Դիտեք նաև՝
Որպես ազգ երջանիկ ենք, որ ծիսական ուտեստները պահպանվել են մեզանում: Մարդիկ ամանորյա սեղանին դրել են մառանի եղածը, իսկ այժմյան մոդայիկ ուտեստները՝ ազդրերը քաղքենիության ու ծուլության հետևանքն են: Այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ խոսելով ամանորյա տոնական ուտեստների մասին՝ ասաց Հայ խոհարարական ավանդույթների զարգացման և պահպանման Հ/կ նախագահ Սեդրակ Մամուլյանը:
Նրա խոսքով՝ Ամանորն առանց տարեհացի դիմավորելն անհնար է.
«Եթե դա չպետք է լինի, ուրեմն ավելի լավ է՝ չդիմավորես: Այն ծախսեր չի պահանջում. հաց է, 12 մասի ենք բաժանում, կոճակ ենք դնում մեջը: Խորհուրդ եմ տալիս պատրաստել մարդակերպ ու կենդանակերպ թխվածքներ՝ ասիլիկ-բասիլիկներ: Մեր նախատատերը դրանք պատրաստում էին աչքերի, բերանի և կրծքին դրված՝ ձեռքերի տեղում չամիչներ հարմարեցնելով։ Թխվելու ընթացքում դրա ուռչելն ու սմքելը դրական կամ բացասական էր տվյալ տարվա համար: Կարող են պատրաստել նաև քաշիկա: Այն հարիսայի տարատեսակ է, տարբերվում է նրանով, որ չի խառնվում՝ պատերազմը բացառելու համար: Պատրաստման համար անհրաժեշտ է միս և ձավար»։
Սեդրակ Մամուլյանը նկատում է՝ մարդ իր կենցաղն ապահովել պետք է կարողանա ու հույսը չպետք է դնի բանկերի, պարտք վերցնելու վրա.
«Բանկերն էլ ամանորյա վարկեր են տալիս: Բա կարելի՞ է մարդկանց այդքան ճնշել»,-նեղսրտեց բանախոսը:
Շարունակելով նրա խոսքը՝ Հայոց ազգագրության թանգարանի գիտական գծով փոխտնօրեն, ազգագրագետ Սվետլանա Պողոսյանը նշեց, որ մարդիկ տոներին լիցքաթափվում էին, հիմա հակառակն է.
«Անկախ սոցիալական վիճակից մառանում տարբեր մթերքներ ունեին: Սեղանին դրել են իրենց աշխատանքի արգասիքը: Իսկ այդ ամենը սիրով են արել, չէ՞ որ ինչպես դիմավորես Նոր տարին, այդպես էլ կշարունակվեն մյուս օրերը: Պետք է հիշել, որ եթե տարին պարտքով սկսեն՝ այդպես էլ կավարտվի»:
Սվետլանա Պողոսյանի խոսքով՝ առաստաղը զարդարել են երկնային լուսատուների պատկերներով, տան սյուներին մեղրով խաչ են արել, այցելել են տան մեծերին, ինչը հիմա պարտադրանքի կամ ձևի է վերածվել:
Բանախոսները նշում են՝ Ամանորը հարևանների համար չէ, այն ընտանիքների համար է:
Անի Կարապետյան
