Ժողովուրդ, ինչո՞ւ են հատկապես Ռուսաստանում մեծացած ու ապրած հայերը հայատյացությամբ աչքի ընկնում... Ես ինքս էնտեղ մանկությանս պատառիկներ եմ անցկացրել, բայց երբեք ընտանիքումս թույլ չեն տվել ռուսերեն խոսել ու առավել ևս փնովել հայերին:
Մի երեխայի հանդիպեցի, ով ռուսերեն էր խոսում էստեղ` Երևանում, հարցրեցի, թե ինչու հայերեն չի խոսում, շատ հպարտ ասաց, որ ցանկություն չունի ու ՊԵՏՔ ԷԼ ՉԻ: Չգիտեմ ինչու, բայց մտածում եմ, որ իրենց ընտանիքում ինչ-որ քաղաքական լոբբինգի զոհ գնացած ուղեղներ կան, ես ինքս պատրիոտ չեմ, բայց ազգային հպարտություն ունեմ կարծելու, որ հայերենն է իմ լեզուն...
Ոչ մի այլ հայկական համայնքում այդ կարգի այլախոհության ականատես չեմ եղել, ինչքան ՌԴ-ում, եթե սխալ եմ, խնդրում եմ ինձ ուղղել, ուրախ կլինեմ լսելու այլ կարծիքներ...
