Երեկ մամուլում կարդացի, թե մի կին փսրձում է ինքնասպան լինել,հետո բարձրաստիճան ոստիկան գալիս է համոզում է, որ դա չանի, հետո կինը համոզվում է ու բոլոր ուրախ ումերջանիկ դեպքի վայրից գնում են :
Ապրի ոստիկանությունը, շատ ապրի:
Բայց
Բայց ինչ կարիք կա, այս ամենի լուսաբանման: Այն էլ զանգվածաբար :
Ա. Կինը ինքնասպանության վայր բերել էր իր անչափահաս երեխաներին : Թե ինչ հոգեբանակն տրավմա ստացան երեխաները իրանց մոր երեսից նկարագրելն անհնար ա: Սովորաբար նորմալ երկրում այս մայրր կոչեցյալին միանգամից պետք է զրկել ծնողական իրավունքից ու մաքսիմալ սահմանափակել այս սադիստի ու երեխաների միջև շփումը:
Բ. Հազար ա ասվել , որ ինքնասպանությունները չեն լուսաբանում, նույն երկարամյա միջազգային պրակտիկաննցույց է տալիս, որ լուսաբանումը առրթ է հանդիսանում նոր ինքնասպանությունների խրախուսմանը: Ինքնասպանության չլուսաբանումը կանխարգելման միջոցներից մեկն է:
Գ. Այսպիսի ձևով հարց լուծելը, երբ պաշտոնյաներին շանտաժի ենթարկելով ինքնասպանությամբ հարց լուծել, այն էլ ԶԼՄների ներկայությամբ, իսպառ պետք է արգելվի, քանի որ հետագայում շատերի համար խասյաթ է դառնալու: Ընդհանրապես ինքնասպանության վրա ՓՌվելը երկու կողմին էլ պատիվ չի բերում:
