▲ Դեպի վեր

lang.iso lang.iso lang.iso

Մարդը սիրո մեջ նույնքան անհագուրդ է, ինչպես զայրույթի ու թշնամության պահին

Աստված նրանց սիրուն բաժին էր հանել իր ամենաերկար գիշերները, և երբ այդ էլ չէր հերիքում, աստված արդեն անկարող էր լինում նրանց օգնության գալ: Բայց աստված ամենևին չէր զարմանում, որ իր երկար գիշերները բավականաչափ երկար չէին. նա վաղուց գիտեր, որ մարդը սիրո մեջ նույնքան անհագուրդ է, ինչպես զայրույթի ու թշնամության պահին: Մարդը ավազե ժամացույցի է նման, որը մինչև չդատարկվի, կանգ չի առնի, և երբ մեկս ուզում է, որ ժամացույցը նորից աշխատի, աստծու խելքին փչում է այն շուռ տալ մյուս կողմի կողմի վրա:

ԱՆՏՈՒԱՆ ՏԱՄՄՍԱԱՐԵ
«Կյանք և սեր» գրքից

Հովիկ Չարխչյան

Վերահրապարակումներում` մտքերն ու ինֆորմացիան կարող են չհամընկնել խմբագրության տեսակետի հետ: Ձեր տեսակետը կամ հերքումը կարող եք ուղարկել info@asekose.am-ին
Հասարակություն ավելին