Թատերագետ Նաիրա Եղիազարյանն իր ֆեյսբուքյան էջում գրել է.
«Միշտ չեմ թաքցրել, որ ատում եմ քաղաքականությունը, կուսակցությունները, ընտրական ու նախընտրական գործընթացները: Սակայն, այս անգամ այս ամենինչի մեջ դրական մի բան տեսա: Հեշտ բացահայտվեցին տականքները, որոնց նախկինում շնորհալի ու լավ մարդ եմ համարել: Ես միանգամայն նորմալ եմ համարում, երբ մարդը նախկինում սատարել, գնահատել, հավատացել է քաղաքական մի ուժի, իսկ տարիներ անց մտածողության, հայացքների, հակասությունների պատճառով ընտրում է նորին: Սա բնականոն վիճակ է, բայց պետք չի մոռանալ ու ջնջել անցյալը: Սա հատկապես վերաբերվում է իրեն մտավորական ու արվեստագետ հորջորջողներին: Երեկ կարդում էի ոմանց ստատուսները ու ապշում մարդկային ստորության վրա: Մեկը, ով ընտանիքով տզրուկի պես քաշում ու ագահաբար կուլ էր տալիս նախորդ իշխանություների արյունը, այսօր վեհապապանծ ստատուսներ է գրում վերջին երեսուն տարվա առաջին ու միակ արդար ընտրության մասին: Տվյալ արվեստագետը՝ մոր, եղբայրների ու հարսների հետ օգտվել է նախորդների բոլոր բարիքներից. կոչումներից, պետպատվերներից, արտերկրյա ուղևորություններից, նկարների վաճառքից և այլն: Նա իմ աչքերի մեջ նայելով ու կուրծք ծեծելով ասում էր. «Սերժ Սարգսյանը լավագույն քաղաքական լիդերն է, Վիգեն Սարգսյանը ամենաինտելեկտուալ քաղաքական գործիչը, իսկ Ռիտա Սարգսյանը իմ ու մորս ամենամոտ ընկերուհին»:
Իմ ՖԲ ընկերների մեջ կան կառավարության, գերատեսչությունների, քաղաքապետարանի աշխատակիցներ ու արդեն նաև պատգամավորներ: Նրանց բոլորին խորհուրդ եմ տալիս հիշել այդ դեմքերին: Քանի որ նրանք վաղը սազը ձեռքներին ձեզ են գովելու, մեծարելու, աստվածացնելու: Նախկինների պես չուտեք այդ կուտը, պարզապես վաստակավորների այդ ընտանիքը հիմա ձեզանից ժողովրդականի կոչում, նոր ուղևորություններ, նոր պետպատվերներ է ուզելու: Իսկ վաղը ձեզ հետ վարվելու են նույն կերպ, ինչպես նախկինների:
Դավաճաններն ու ապերախտները երբեք չեն փոխվում»:
