Լոս Անջելեսում բնակվող երգիչ Արման Աղաջանյանը, երեկ, երևանյան ակումբներից մեկում, ներկայացրել է իր նոր երգն ու տեսահոլովակը:
Այն, որ հայ երգիչ-երգչուհիներն իրենց երգերի ու տեսահոլովակների հայտնվելն իրադարձություն են համարում ու դրա համար հատուկ «ընդունելություն» կազմակերպում, արդեն ծիծաղ է առաջացնում:
Եթե անկեղծ, իմ մոտ ծիծաղ էր առաջացրել նաև փաստը, որ Արման Աղաջանյանին Հանրային հեռուստատեսությունը ավելի քան մեկ ժամ իր «Բենեֆիս» հաղորդումն էր նվիրել/ փորձում էի հասկանալ, թե ո՞ր արժանիքի համար ու հումորով մտածում էի, որ գուցե վաստակավոր արտիստի կոչմա՞ն են նախապատրաստում/. բնականաբար, կարող եք ասել ՝ Հ1-ն ու՞մ հաղորդում չի նվիրում ու նույնիսկ երկու ժամ է նվիրում, կամ ու՞մ վասակավոր չեն տվել...
Սակայն ասելիքս հիմա միայն Արման Աղաջանյանի նոր՝ «Աղբի տղա» երգի ու տեսահալովակի մասին չէ:
Հասկանում եմ, որ օրիգինալ ու կրետաիվ լինելը հայկական շոու բիզնեսի ներկայացուցիչների համար դժվար է:
Հասկանում եմ, որ շոու բիզնեսի ներկայացուցիչների համար սեփաակն իշխանության դեմ բողոքելն տաբու է, իսկ հարևանի կամ թշնամուն ծաղրելը խաղ ու պար:
Չեմ հասկանում, սակայն, միթե՞ Արման Աղաջանյանը կարծում է, որ քարե դարում է ապրում ու ՄիՔոյի հայտնի երգի՝ «Աղբի տղեք»-ի վերնագիրը կարող է հեշտությամբ պլագիատ անել ու իրեն «դուխով» տղա պատկերացնել: Այն էլ՝ երգել ցավալի մի դեպքի մասին, որ կատարվել է 13 տարի առաջ՝ 2004-ին:
Իսկ ի՞նչ էր ԱՄՆ-ում բնակվող անում Արման Աղաջանյանը 13 տարի առաջ. Հայրենիքը լքելուց հետո իր PR-ն էր անում, ինչպես հիմա է իր PR-ն անում... Մինչդեռ այն ժամանակ էլ ու հիմա էլ,ասենք, կարող էր պաստառներով ցույց անել ԱՄՆ-ում Ադրբեջանի դեսպանատան ու հյուպատոսության դեմ, այրեր Ռամիլ Սաֆարովի նկարով պաստառը, թքել Ադրբեջանի ու Թուրքիայի նախագահների խրտվիլակների վրա....Իսկ Արման Աղաջանյանը ցավալի դեպքից միայն 13 տարի հետո երգ է երգում ու, չնայած և ՝ բնականաբար, լավ է, որ նա «հայհոյում» է Ռամիլ Սաֆարովին, Իլհամ Ալիևին, Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանին, սակայն այս ամենը թույլ է ու նույնիսկ՝ «թույլիկ» ու ձևական... Հայտնի է՝ մտավորական լինելը դժվար է, սակայն՝ մտածող արտիստ ու երգիչ լինելը նույնպես...
Ստորև՝ ՄիՔոյի «Աղբի տղեք»-ն է. ափսոս, որ այս երգի միայն վերնագրից է Արման Աղաջանյանը ոգևորվել:
Հեղինակ՝ Ա.Մաթևոսյան