Ռուսաստանի ԱԳՆ մամլո խոսնակ՝ Մարիա Զախարովան հայտարարել էր, թե Նարինե Թուխիկյանի կողմից բացված ցուցահանդեսը՝ կապված հայ բոլշևիկների և նրանց կատարած ոճրագոծությունների հետ, ուղղված է ՌԴ-ի դեմ: Դրան հետևել էր ՀՀ գործող իշխանության կոշտ վերաբեմունքն՝ ընդդեմ Նարինե Թուխիկյանի և նրա ցուցահանդեսին: Նախ սպառնալիքներ, այնուհետև պետականորեն՝ օրենքով արգելում: Ի՞նչ կարելի եզրակացնել այս դեպքերից:
Առաջին հայացքից թվում է, թե ՌԴ-ն իր քիթն է խոթում գոնե ձևականորեն անկախ և ինքնուրույն պետության ներքին գործերին և փորձում տնօրինալ ՙՙԱնկախ՚՚ Հայաստանի ներքին պատմությունը և դրա մատուցման եղանակները: Բայց փոքր ինչ խորանալու դեպքում հասկանաալի է, որ հայ բոլշևիկները և ընդհաանրապես ամբողջ Խորհրդային տարիները, Ռուսաստանը չի համարում որպես Հայաստանի պատմության մաս: Եվ իրոք այդպես է: Խորհրդային միության ժառանգորդը ամբոբղջովին ՌԴ-ն է: Իսկ Հայաստանը ԽՍՀՄ-ի կազմում եղել է Ռուսական կայսրության տիրապետության տակ, և հիմա ԽՍՀՄ ժառանգորդ ՌԴ-ն նորմալ է, որ Հայաստանի այդ տարիները չի համարում որպես հայկական, և նույնպես այդ տարիներին հօգուտ Սովետական գաղութատիրական համակարգի ծառայած այ պաշտոնյաններին չի համարում որպես հայկական գործիչներ և պաշտոնյաններ, ուստի և նորմալ է, որ նրանք պահանջում են իրենց պաշտոնյաների նկատմամբ հարգանք, որոնք ի մի ջայլոց եղել են չեկիստ, գործակալ, բոլշևիկ տականք հայերը:
Սրանով ի չիք է դառնում այն փաստարկները, թե իբրև ներկայիս Ռուսաստանը ոչ մի կապ չունի Սովետական տոտարիտալ համակարգի հետ: Ապա ինչպե՞ս կբացատրեք այս փաստը, թե ինչու՞ են ներկայիս Ռուսաստանի պաշտոնյանները պայքարում բոլշևիկ տականքների համար, ինչի՞ են սատարում Խորհրդաին գործիչներին և ի վերջո, եթե ներկայիս Ռուսսիան կապ չունի Սովետի հետ և մեր հետ դաշնակցիային հարաբերությունների մեջ է գտնվում և մեր անվտանգության երաշխավորհն է, ապա ինչի՞ է անցյալի էջերի համար, որոնք ներկված են արյունով և կառուցված են ոճիրներով, մատ թափ տալիս իրենց դաշնակից պետության վրա:
Եվ հիմա, ընթերցո՛ղ, Ձեր մեջ հարց կառաջանա, թե ինչու՞ են ռուսակա պետական գործիչները բացահայտորեն հայտարարում այդ ամենի մասին, թե ինչու՞ են բացահայտորեն անպատվում հայերիս ու Հայաստանը: Կմտածեք թե արդյո՞ք նրանց անրաժեշտ է սրել մի ժողովրդի հետ հարաբերոթյունները, երբ դեռ Ռուսաստանը չի մարսել ու մարսում թե՛ Վրաստանի ապստամբությունը և թե՛ Ուկրաինայի ապստամբությունը:
Սրա պատասխանը մեկն է: Նրանք բացահայտորեն թքում են Հայաստանի և հայ ազգի վրա, քանի որ վստահեն, որ հայ ժողովուրդը չի փորձի գլուխ բարձրացնել և ապստամբել ռուսական լծի դեմ, նանք վստահ են որ Հայաստանը ցանկանում է մնալ հպատակ: Նրանց վստահություն տվել է Հայաստանը անկախության 25 տարիների ընթացքում: Ի վերջո Ռուսաստանը տեսել է, թե ինչպես է հայ ազգը մարսում ապրիլյան պատերազմը, մեկ տարելիցն էլ հրավառությամբ և տոնով նշելով...
Հ.Գ. Պատմություն, այո՛, կրկնվում է միշտ: ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆԸ ԿՐՆՎՈՒՄ Է ՆՐԱՆՑ ՀԱՄԱՐ, ՈՔԵՐ ՉԵՆ ՍԵՐՏՈՒՄ ԻՐԵՆՑ ՊԱՄՈՒԹՅՈՒՆԸ , ՈՒՐԱՆՈՒՄ ԵՆ ԵՎ ՉԵՆ ԱՆՈՒՄ ՃԻՇՏ ՀԵՏԵՎՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ:
Հ.Գ.Գ. Ես ամեն կերպ փորձելու եմ սատարել Նարինե Թուխիկյանի ցուցահանդեսին, դրա ակտիվ տարածմանը և գաղափարների տարածմանը: Բոլորիդ կոչ եմ անում տարածել և հաղթել Ձեր իսկ մեջ գտնվող ստրուկին, գլուխ բարձրացել ու դառնալ տերը՝ սեփական երկրի...
