Հայ հայտնիներից շատերն են բնակություն հաստատել ԱՄՆ-ում, բոլորի պատմությունը գրեթե նույն է՝ հասնել իրենց երազանքին: Երգչուհի Էնջլը ևս այդ հայտնիներից է, ով դեռ մանկուց էր երազում ԱՄՆ-ում գործունեություն ծավալելու մասին: BlogNews.am-ը հետաքրքիր զրույց է ունեցել նրա հետ օվկիանոսից այն կողմ:
Զրույցի սկզբում երգչուհին որոշեց ողջունել բոլոր իր հարազատներին, ընկերներին, ծանոթներին, մարդկանց, ում հետ վաղուց չի շփվել և, իհարկե, իր հանդիսատեսին:
«Խոսելով ԱՄՆ տեղափոխվելու մասին՝ կարող եմ մի բան հաստատ ասել, որ ոչինչ հստակ որոշված չի եղել, ամեն ինչ շատ պատահական է ստացվել: Մանկուց ունեի ցանկություն այստեղ կարիերա սկսելու, բայց երբեք քայլեր չէի ձեռնարկում, և ամեն ինչ ինքնաբերաբար ստացվեց: Պետք է նաև նշեմ, որ նեղացած-գնացածներից չեմ, շատ եմ սիրում իմ երկիրը, իմ ազգը, պարզապես ավելի մեծ նպատակներ ունեմ, քան կարող էի հասնել մեր երկրում: Ինձ համար շատ թանկ և հարազատ արտիստներ Հայաստանում հասել են այսպես ասած փառքի գագաթնակետին, իսկ հետո՞: Հասել են, հետո անկում ապրել, կամ էլ կան մարդիկ, ովքեր մշտական և ջանասեր աշխատանքի շնորհիվ մնում են հայկական շոու բիզնեսի ասպարեզում, բայց ոչ ավելին: Երևի դա է եղել պատճառը, որ երբեք Հայաստանում ամբողջովին չեմ տրվել իմ գործին և չեմ հասել այն բարձունքին, որ կարող էի՝ հաշվի առնելով այն փաստը, որ այդ միջավայրում եմ եղել դեռ մանկուց և ունեի բոլոր հնարավորությունները: Ես լավ կյանքի հետևից չեմ եկել ԱՄՆ, իմ երևանյան կյանքն էլ պակաս լավը չէր, միակ պատճառն իմ երազանքն էր և նպատակը»,-խոստովանեց Էնջլը:
Շատ հայտնիներ, մեկնելով ԱՄՆ, ստիպված են եղել սկսել ամենատարրական աշխատանքից, օրինակ՝ լոգարաններ մաքրելուց, Էնջլի խոսքով՝ նա նման խնդիր չի ունեցել. «Գիտակցում եմ, որ շատ մարդիկ, ոչ միայն հայտնիները, այստեղ գալով այլ տարբերակ չունեն, բայց ես այդ ամենի միջով չանցա, չեմ խաբի՝ ասելով, որ շատ հեշտ էր ամեն ինչ, սակայն ամեն ինչ իրոք շատ ավելի հեշտ էր, քան շատերի համար է եղել, ում անցած ճանապարհը ես հարգում եմ»:
Էնջլը պատմում է, որ երբ դեռ նոր էր ԱՄՆ-ում, սկսեց երգել ռեստորաններից մեկում, Նոր տարվա գիշերն էլ մենահամերգ ունեցավ Վեգասում, սակայն շուտով հասկացավ, որ այդ ամենն իր սրտով չէ. «Ստացա առաջարկ նկարահանվելու Արա Ղազարյանի «Կտակով թագուհի» ֆիլմում, որի ռեժիսորն է Անաշեհ Խոսավերդին, իսկ վերջինիս ավարտից հետո հաջորդեց հաջորդ առաջարկը, նկարահանվեցի Արայի և Դավիթ Ադամյանի «Վտանգավոր խաղեր» ֆիլմում, չնայած բացասական կերպար էր, բայց ինձ համար հետաքրքիր էր այն կերտելը: Կան նաև ներկայացումներ, որոնց վրա աշխատում ենք, որոնցից մեկն արդեն հանձնեցինք հանդիսատեսի դատին, մյուսը դեռ ընթացքի մեջ է, որի ռեժիսորը դերասան Դավիթ Սեխպեյանն է, կոչվում է «Ես, իմ մաման և մեր կանայք», որը նույնպես շուտով կլինի»:
Այն դերերը, որոնք կերտում է Էնջլը, ոչ մի կապ չունեն նրա բնավորության հետ. «Համարձակ կերպար ասվածը ես չեմ հասկանում, դերասանը պետք է խաղա ամեն ինչ, քանի դեռ այդ ամենը լավ է ստացվում իր մոտ, ես երբեք չեմ հասկացել այն «համեստ» դերասաններին, ովքեր ասել են՝ «վայ, ես չեմ համբուրվի, վայ, ես ազատ կերպար չեմ խաղա, բացասական դեր չեմ ուզում», այս ամենից հարց է ծագում՝ իսկ ինչո՞ւ եք ընտրել այդ մասնագիտությունը: Հոլիվուդում միակ տեսարանը, որ որոշ դերասաններ հրաժարվում են խաղալ, լիովին մերկ տեսարանն է, և նույնիսկ այդպիսի դեպքերում նրանք ունեն իրենց նմանակները, որոնց հանդիսատեսը երբեք չի տարբերի»:
Երգչուհին սիրում է փոփոխության ենթարկել նաև իր արտաքինը. «Դա ինձ մոտ շատ հեշտ է ստացվում, հետաքրքիր է փորձել նոր կերպարներ, հիմա նոր ֆիլմի համար կրկին կերպարանափոխվել եմ, դա ավելի հետաքրքիր է և՛ ինձ համար, և՛ հանդիսատեսի, քան տարիներով նույն կերպարի մեջ մնալը: Դա համարձակություն չէ, դա իմ աշխատանքն է, իմ պատկերացման մեջ այլ տարբերակ չկա, քանի որ պետք է գրագետ խաղալ այն ամենը, ինչ կերպարը պահանջում է: Ես որպես դերասան հավատարիմ եմ մնում իմ մասնագիտությանը և աշխատում եմ ինձ վրա, որ աճեմ և աճեմ, այստեղ արդեն հասկացողները կհասկանան, իսկ ինձ վարկաբեկողները միշտ տեղում են և նույնիսկ այս հարցազրույցից հետո էլ կլինեն: Միշտ պետք է լինեն քննադատողները, սակայն քննադատությունն այլ բան է, իսկ վատաբանելը և չարախոսելն՝ այլ: Չկա այնպիսի հասկացողություն, որ դերասանը պետք է միայն համեստ կերպար խաղա, որ անձնական կյանքում խնդիրներ չունենա: Զարմանալի է, որ որոշ մարդիկ պետք է վատաբանեն դերասաններին, որոնք ուղղակի իրենց գործն են անում: Ինչ-որ տեղ անգամ ծիծաղելի է, եթե ամեն մարդ իր գործը լավ իմանար, դրա վարպետը լիներ և հաշվի չառներ, թե ինչ կխոսեն մարդիկ, ապա վիճակն ավելի լավ կլիներ յուրաքանչյուր ասպարեզում»:
Մանրամասները՝ սկզբնաղբյուր կայքում:
