Եթե Նիկոլը գնար նոյեմբերի 9-ից հետո.

* կարելի էր մեղմել անգամ եռակողմ հայտարարության վնասները,

* դիրքավորվել որպես ուժեղ բանակցային կողմ,

* շարունակել ուժեղանալ, ոչ թե շարունակել հանձնել և թուլանալ,

* ռազմագերիները կվերադարձվեին,

* «Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդիր» բառակապակցությունը կմնար միջազգային դիվանագիտական լեքսիկոնի մեջ,

* ԼՂ ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը կմնար որպես կարգավորման կարևորագույն սկզբունք,

* ԵՄ պաշտոնական տեսակետը կմնար անփոփոխ ՝ ԼՂ հիմնախնդիրը լուծված չի, ինքնորոշման իրավունքը պետք է իրացվի,

* Լաչինի միջանցքի պատմությունն այս ընթացքը չէր ստանա,

* պետբյուջեի փողերը կծախսվեին ոչ թե կարմիր բերետավորներին ընդդիմությանը լավ ծեծելու համար պարգևատրելու, այլ բանակի վրա ու մեր տղերքը չէին մնա ցելոֆանից վրանների տակ,

* հայ-ռուսական հարաբերությունների ռազմավարական ողջ խորությունը կվերականգնվեր, այսինքն ՝ նոր սպառազինությունների հույս կունենայինք...

Նիկոլի մնալով մենք կորցրինք դիվանագիտական առավելություն, Արցախի հարց, տարածքներ, բանակը վերակազմակերպելու, վերականգնելու հնարավորություններ, կորցրինք աշխարհի հարգանքը:

ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյան