Asekose.am-ի և ՄԵԳԱՊՈԼԻՍ ԱՄՍԱԳՐԻ հարցերին պատասխանում է Օլիմպիական խաղերի ծանրամարտի բրոնզե մեդալակիր Հռիփսիմե Խուրշուդյանը:
-Մարդիկ, որոնց բացակայությունը Ձեր կյանքում չեք պատկերացնում:
-Ծնողներս:
-Դեպք, որը չէիք ցանկանա ջնջվեր Ձեր հիշողությունից:
-Ամուսնությունս, 2012 թվականի Լոնդոնի օլիմպիական խաղերը և ինձ համար այնքան սպասված բրոնզե մեդալը:
-Ըստ Ձեզ, ո՞րն է հաջողության հասնելու գաղտնիքը:
-Գործում լինել խելացի:
-Մի պահ ենթադրենք, որ մարդիկ ունենում են մի քանի կյանք. Ձեր հաջորդ կյանքում ո՞վ կամ ի՞նչ կցանկանայիք լինել:
-Առայժմ չեմ ուզում պատկերացնել ինձ հաջորդ կյանքում, դեռ այս կյանքս պետք է ապրեմ: Համենայն դեպս, մինչ օրս ինչ ցանկացել եմ, ստացել եմ:
-Ի՞նչը կարող է Ձեզ ստիպել ուրախության աստիճան արտասվել:
-Մարզական բոլոր իմ հաղթանակները: Իսկապես, ոչ մի հաղթանակից հետո չեմ կարողանում թաքցնել արցունքներս:
-Կարո՞ղ եք հիշել` որն է եղել Ձեր մանկության ամենամեծ վախը:
-6 տարեկան էի, մի անգամ քրոջս ծաղիկ էի ուզում նվիրել, բայց այնպես ստացվեց, որ ծաղիկը ճահիճի մյուս կողմում էր .... հենց այդպես էլ հայտնվեցի ճահճում: Սկզբում այն ինձ ուղղակի կանաչ տարածություն թվաց, բայց երբ մի քանի քայլ առաջ գնացի` միանգամից հայտնվեցի դրա մեջ, սարսափելի էր:
-Ձեր բնավորության գծերից ո՞րը կցանկանայիք նվիրել Ձեր թշնամուն:
-Ոչինչ էլ չէի ցանկանա նվիրել: Եթե մի բանի անունը թշնամի է, էլ ոնց կարելի է նվեր անել:
-Ծանրաձողը բարձրացնելուց վարկյաններ առաջ ի՞նչ եք մտածում:
-Միայն մեկ բան` վարժությունը ճիշտ կատարելու մասին:
-Աշխատասիրություն թե՞ ընդունակություն. այս երկու որակներից ո՞րն եք նախընտրում:
-Աշխատասիրություն:
-Ձեր մասին երբևէ լսած ասեկոսեներից ո՞րն է Ձեզ ամենից շատ զայրացրել և ո՞րը` զվարճացրել:
-Ասեկոսեներին հիմնականում ուշադրություն չեմ դարձնում: Բայց վերջերս իսկապես շատ էի զայրացել: Օլիմպիական խաղերից հետո, մեր թերթերից մեկում փնովում էին ծանրամարտի հավաքականին և անդրադառնալով ինձ՝ մասնավորապես գրել էին, որ իմ բախտը բերել է, քանի որ իմ կորեացի մրցակիցը վնասվածք ստացավ և չշարունակեց պայքարել: Բայց մի բան հաշվի չէին առել, որ կորեացին ինձանից 50 կգ ավելի էր կշռում և նաև այն, որ ես խաղերից առաջ բարդ վիրահատության էի ենթարկվել:
-Օլիմպիական բրոնզե մեդալակրի նվիրական երազանքը:
- Օլիմպիական ոսկե մեդալ:
-Կա՞ այնպիսի մի հայտնի ասացվածք, կամ թևավոր խոսք, որը Դուք ընտրել եք որպես կյանքի ուղեցույց:
-Պայքարել ու երբեք չհանձնվել:
-Կարողանում ե՞ք արագ վերականգնվել պարտություններից հետ:
-Այո շատ արագ, դրա վառ ապացույցն էլ Օլիմպիական բրոնզե մեդալն էր: Աշխարհի առաջնությունում` վնասվածքից հետո, շատ արագ վերականգնվեցի: Շատերը ինձ ասում էին, որ չեմ կարող մասնակցել Օլիմպիական խաղերին, որը կրկնակի լարվածություն էր ինձ համար: Բայս ես չլսեցի ոչ-ոքի իմ մեջ կամքի ուժ գտա և կարողացա անել այն`ինչ արեցի:
-Մարդկային արժեքներից ո՞րն է առաջնային Ձեզ համար:
-Պարզությունը և անկեղծությունը:
-Եթե կարողանայիք ձեր ուղեղից անվերադարձ ջնջել մեկ հիշողություն, ո՞րը դա կլիներ:
-2011թվականին Փարիզում՝ մեծահասակների աշխարհի առաջնության ժամանակ, լուրջ վնասվածք ստացա: Այդ մրցումներից էր կախված օլիմպիական խաղերի ուղեգիր ձեռք բերելը: Երբ վնասվածք ստացա, այլևս չկարողացա պայքարել մեդալի համար, կցանկանայի հենց դա անվերադարձ ջնջվեր իմ հիշողությունից:
-Գիրք կամ ֆիլմ, որը Ձեզ ստիպել է արտասվել:
-Հիշում եմ, երբ կարդացի «Մուսա լեռան քառասոն օրը» իսկապես շատ տպավորված էի, իսկ ֆիլմերից շատ եմ սիրում «Արտույտների ագարակը», որը մեծ ազդեցություն է թողել ինձ վրա և ստիպել է արտասվել:
Հեղինակ` Գոհար ՓԻԼԻՊՈՍՅԱՆ
