Ջուլֆալակյան Արսենի ճակատը 3 բանի համար համբուրել է պետք.
1. Դարձավ աշխարհի չեմպիոն։ Ջա՜ն-ջանե-ջա՜ն։
2. Նախորդ օրն ամբողջ ընտրանիով բոլորիս հորդորում էին դիտել իրենց ելույթները, Արսենն էլ փայլեց օտար՝ ռուսերեն լեզվի իմացությամբ ու սահուն խոսքով։
3. Առաջին մարզիկն է, որ կոտրում է "եթե մարզիկ ես, ապա դեբիլ ես" կարծրատիպը։
Այսքանից հետո թող ոչ մի Սոնա Շահգելդյան չասի, թե լեզվի մրցույթի չէր գնացել, ու դրանով իսկ արդարացնի իր տգիտությունը։ Եթե մարզիկը կարող է խելք ունենալ, ապա մնացած բոլորը պարտավոր են:
Դ.Մ.