Ի՞նչ եք առաջինը մտաբերում, երբ լսում եք Մելինե Դալուզյան անուն ազգանունը: Իհարկե ոչ այն, որ այս «աղջիկը» ծանրամարտում Եվրոպայի երկակի չեմպիոն է, որ նա  բազմակի անգամներՀայաստանի չեմպիոն է դարձել և ունի բազմաթիվ մեդալներ: Բայց...ցավոք սրտի վերջին տարիներին նրա անվան հետ ոչ այնքան սպորտային հաջողությունների մասին լուրերն են կապված, որքան սեռափոխության, կնոջ հետ ամուսնանալու, ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշում ունենալու մասին լուրերը: 

Այո, Գյումրիում ծնված, գյումրվա խիստ դաստիարակություն ստացած այս անհայտ սեռի անձնավորթյունն այսօր խայտառակում է իր քաղաքը, պատիվ չի բերում մարզիչներին ու իր սպորտային կարիերայի երկրպագուներին: Չփորձեք արդարացնել նրան: Անբարոյականությունը մնում է անբարոյականություն, ով էլ որ դրա մեջ ներքաշված լինի: 

Այսօր ֆեյսբուքյան ընկերներիցս մեկը շեյր էր արել Մելինեի ֆեյսբուքյան էջը և շատ կոպիտ արտահայտվել սույնի մասին: Ամբողջովին կիսում եմ նրա կարծիքը: Փաստորեն Մելինեին  քիչ էր սեռափոխությունը, քիչ էր տարիներ շարունակ կնոջ հետ որպես ամուսիններ ապրելը, հիմա էլ որոշել է ԼԳԲՏ համայնքի իրավունքների պաշտպանությամբ զբաղվել: Ավելի լավ է ամոթից գետինը մտնես, Մելինե: Երբ ամբողջ հայ ազգը մի բռունցք դարձած Արցախի դրոշն է տարածում ու Ֆեյսբուքում պրոֆիլի նկար դարձնում, դու քո անբարոյական ընկերների իրավունքների պաշտպանությամբ ես շատ խիստ զբաղված ու դեմքդ փակել ես դրանց դրոշով: 

Մի քիչ նայեցի էջում հրապարակած լուսանկարներն ու մոտս սրտխառնոց առաջացավ: Սրա նմաններին պետք է որակազրկել, արգելել երկրի դրոշին դիպչել ու ինչ-որ երկրում Հայաստանը ներկայացնել: Հայաստանն աշխարհին տրանսվիստիտները չպետք է ներկայացնեն: Փառք Աստծո մենք շատ լավ մարզիկներ ունենք, ովքեր պատվով կներկայացնեն մեզ, ու ում համար մենք չենք ամաչի: 

Համարեք ինձ անհանդուրժող, համարեք հետամնաց, բայց ես նման երևույթների հետ երբեք չեմ համակերպվի: 

Եթե նա չլիներ իմ երկիրը ներկայացնող մարզիկ, գուցե և մեկ լիներ ինձ համար: Իր կյանքն է, ինչպես կուզեր, թող ապրեր, կործանվեր կամ սեռափոխվեր: Բայց այս դեպքում լռել չի կարելի, չի կարելի թույլ տալ, որ իր ուսերին Հայաստանի դրոշը գցի այն մարդը, ով իր դեմքը փակում է ԼԳԲՏ դրոշով: