Պատմական գիտությունների դոկտոր Հայկ Դեմոյանի ֆեյսբուքյան գրառումը․ «Այս տեսարանը մեր ճանապարհաշինարարության հիմնական այցեքարտն է։ 1960-ականներին թողարկված ավտոբուս և Երկրորդ աշխարհամարտի տարիներին պատրաստված մազութի բակ։ Գյումրիում այս տեսարանին ականատես եմ եղել 1980-ականներից։ Հիմա հարցը հետևյալն է. մշակութային մայրաքաղաքի ճանապարհաշինարարության համար պետությունը գումար չունի, բայց Ժաննայի կանտորային ցածրակարգ, բայց հնչեղ անուններով փողաբեր ու ատկատաշատ ձեռնարկների համար միշտ գտնում է։
Վստահ եղեք, որ պետական ինչ որ հաստատությունում շատ լավ էլ գիտեն, թե ինչու, ինչի համար դրանք կազմակերպվեցին ու ովքեր շահեցին ամառային ֆեստիվառներից։
Մազութ կերեք»։