Երգչուհի Շպռոտը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․
Կարծում եմ , ես այն մարդն եմ՝ ով իրավունք ունի խոսել Անամոթությունից։
Դա պիտի ապրես, որ հասկանաս, թե ինքը ինչ հոգևվիճակ է։
Եվ ուրիշ պատմություն է, երբ հասկանում ես, որ դու անամոթ ես եղել և պիտի փոխվես հանուն Քրիստոսի սիրո։
Երեկ ողջ օրը մարդիկ ինձ նիկոլի վիդեոն էին ուղարկում, որտեղ հնչում էր <<Ուր որ գնաս >> երգը և ՔՊ կուսակցությունը տժում էր երգի տակ։
Նախ ասեմ, որ դա իմ երգը չէ։ Ես այդ երգի քավր տարբերակն եմ երգել, իմ շատ սիրելի Տիգրան Ժամկոչյանի հետ՝ ով գրել է այդ երգը, 5 րոպեում՝ հատուկ պատվերով, տարիներ առաջ։ Տիգրանը հրաշալի երաժիշտ է և հիմա ջազ է նվագում, իր խմբի հետ։
Այդ երգը ինձ շատ է օգնել ԱՄՆ-ում, աշխատանքի բերումով։ Ձեզանից շատերն էլ սիրեցին և իրենց խնջույքներին ուրախացան այդ տարբերակով երգի։
2018-ին ես գիտեի, որ դա նիկոլի սիրած երգն է։
Էստեղ հարցը ուրախանալ և պարելը չէ։ Իհարկե, երբ սիրտդ ուրախ է և տարին փակում ես հաղթանակներով ՝ ուզում ես տոնել։
Տարվա վերջ՝ 10 մնասի առակի պես, հաշվում ես արդյոք Տիրոջ տված և վստահված տաղանդը տասնապատիկ հետ ես տվել։ Կամ գոնե կրկնապատկել ես։
Ինչ արեցիր այս տարի Տիրոջ տված շնորհքը? Պահեցիր հողի տակ, թե գործի դրեցիր?
Ես անամոթ եղել եմ։ Այդ ժամանակ քո հոգևվիճակը անգլերեն ասված ՝ I dont give a F… Հայերեն ՝ վեջս չի…
Ինքը ահավոր վիճակ է հոգեպես, բայց առօրյայում շատ հեշտ է, այդ լոզունգով ապրելը։ Ուղեղիդ մեջ մի կետ կա՝ անջատում ես ամոթդ, բայց գիտես որ ինքը կա։ Միակ բանը, որ քեզ հիշեցնում է ամոթի մասին՝ դա Խիղճդ է։ Օրվա մեջ գոնե 1 անգամ, խիղճդ ասում է՝ Ամոթա։
Իսկ դու ինքդ քեզ արդարացնում ես ՝
Ինչ եմ արել որ, կամ ուրիշները բա խի են անում, կամ գտնում ես մի հայտնի անամոթի և արդարանում, որ դա Ազգի համար է։ Ես էլ ասում էի Ազգիս համար եմ անում՝ շատ խուփ ենք և կոմպլեքսավորված, մեզ պետք են իմ պես Անամոթ մարդիկ, որ ազգս Ազատագրվի սխալ ամոթից։
Նման անամոթությունը քեզ Դուխ է տալիս։ Գտնում ես քեզ պես անամոթների և ինքնահաստատվում։
Այս Անամոթությունը շատ է ազդում Հոգուդ, Հավատքիդ… Ագրեսիա է առաջացնում, կամ կեղծ հոգատարություն։
Այս Անամոթության մեջ չկա Աստծուց վախ։ Առողջ երկյուղածություն Աստծուց և դու չես զգում դրա վնասը։
Այս անամոթության մեջ՝ դու արդարացնում ես Գեյերին, պոռնիկներին, ֆեմինիստներին, գողերին, թույլերին, աղանդավորներին, ադրբեջանցիներին, նիկոլին, մերկացող կանանց։ Եվ դա անվանում ես Ազատություն՝ Freedom!
Հարց է, թե ինչից ես ազատվում և արդյոք դա հոգուդ օգուտ է։
Խղճիդ ձայնը փակելով՝ դու Եկեղեցին ես վնասում։ Մենք էլ Աստծո տաճար ենք, երբ մկրտությունից հետո Աստծո Հոգին իջնում է մեր վրա։ Դու եթե քո Տաճարն ես վնասում՝ կվնասես նաև ողջ շրջապատդ։ Ինչպես անում էի ես տարիներ շարունակ։
ՔՊ-ի տժալը ինձ համար կոնկրետ ՝ Խղճի լռեցում էր։ Երբ Երկրիդ ծերերը սոված են և մրսում են, դու չես տժժա։ Երեխայիդ ծնունդին կտժաս, բայց Երկիրդ վտանգելուց՝ Կամաչես։
Անամոթությունը վարակիչ է։ Եվ ՔՊ-ն վարակել է շատերին։
Տա Աստված մարդիկ հասկանան և լսեն իրենց Խղճի ձայնը։ Զոհված Հերոսների Արյան ձայնը։ Հանձնած Արցախի Եկեղեցիների ձայնը։ Սոված ծերերի ձայնը։ Խաղամոլ Երիտասարդների ձայնը, անտուն Արցախցիների ձայնը, գիտակից Հայերի Ամոթի ձայնը, Զոհված Հերոսների Ծնողների ձայնը։
Վեջս չին՝ վտանգավոր է։ Աղքատին չես օգնում , երբ անամոթ ես։ Ժողովրդիդ Ձայնը չի հասնում քեզ, որովհետև << Ուր որ գնաս>> երգի ձայնը շատ բարձր էր… Ուդառնիկի ձայնը չի թողնում, որ լսես Ժողովրդի Ձայնը…
