Ծոմակն իր հեղինակավոր կարծիքը հայտնեց տաքուկ Շվեդիայից: Ծավալուն հարցազրույցի մեջ Ծոմակը անդրադարձել է թե՛ իր փաբը հրկիզոների ավարտված դատավարությանը, թե՛ իր հնարավոր վերադարձին, թե՛ հայաստանի ներքին քաղաքականությանը, թե՛ «Չե՛նք վճարեկու 150 դրամ» ակցիային...
Հարցազրույցի մեջ երկու առանցքային պահ եմ ուզում առանձնացնել. նախ, Ծոմակի թշնամական ու հակահումանիստական մոտեցումը, որն արտահայտվում է նրանով, որ նա այնուամենայնիվ պահանջում է ավելի խիստ պատիժ՝ պայմանական ազատազրկաման դատապարտված տղաների հանդեպ, որոնցից մեկն ի դեպ անչափահաս էր հանցագործության պահին:
Սա հատկապես զավեշտալի է մարդու արժեվորված լինելու կարևորությունից կմկմացող այս սուբյյեկտի հռետորիկայի ֆոնի վրա: Փաստորեն, ստացվում է, որ մարդն արժեք պետք է ունենա, միայն եթե Ծոմակն է այդ մարդը, կամ նրա մերձավոր շրջապատը, իսկ բոլոր մնացած մարդիկ արդեն թերմարդ են, որոնք արժանի չեն ոչ ներողամտության, ոչ էլ կարեկցանքի:
Այն ցնդաբանությունը, որը Ծոմակը կներեք, բայց դուրս է տալիս հարցազրույցի մնացած մասում, ոչ այլ ինչ է, քան էժանագին պոպուլիզմ զուգակցված Ծոմակի անհասկանալիորեն, ես անգամ կասեյի հիվանդագնության հասնող բարձր ինքնագնահատականով: Կարելի է փաստել, որ այս էակը գերարժեքության սրված բարդույթ ունի:
Հատկապես զվարճացնում է Ծոմակի առանցքային միտքը, որ ինքը Հայաստան կվերադառնա միայն այն բանից հետո, մինչև երկիրն իրենից ներողություն չխնդրի: Զավեշտալի է, այդպես չէ՞: Պատկերացնո՞ւմ եք, այս ոչուփուջից պետք է երկիրը ներողություն խնդրի և դա այն բանից հետո, երբ Սոդոմ ու Գոմորի այս քայլող մարմնավորումը Շվեդիա ջհանդամվելուց հետո տված իր առաջին հարցազրույցներից մեկում հայտարարել էր, որ Հայաստանը «ք*քոտ երկիր է», իսկ հայ ազգին ոնց ֆաշիստ անվանում էր, այնպես էլ շարունակում է անվանել:
Գիտե՞ք ինչ կա, եթե ինչ որ բան էլ երկիրը որոշի անել Ծոմակի հանդեպ, ապա դա անկասկած ինկվիզիցիան պետք է լինի՝ առանց մեղքերի թողության հնարավորության:
Վահան Ղուկասյանի գրառումը
Ֆեյսբուք
