Երկարատեւ ընդմիջումից յետոյ փորձում եմ գրել։ Վիճակս չի լաւանում․ շարունակում եմ մնալ բժիշկների հսկողութեան տակ։ Վաղը, հաւանաբար, այլ բուժհիմնարկ կտեղափոխուեմ։ Քաղաքական իրավիճակի վերաբերեալ ասելիք ունեմ, սակայն յետաձգելն է ճիշտ։ Ասողին լսող է պէտք եւ արժանաւոր լսող։
Չմտածեք, թէ ձեռքերս լուանալու եմ․ ուզեմ էլ, չեմ կարող։
«Ինչ է, այս հայրենիքը ի՞մն է միայն»,-արտասանում էի «Կագէբէ»-ի բանտում 1974թ.-ին․․․
Երազում եմ այն օրուա մասին, երբ կկարողանամ գրել աջ ձեռքիս մատներով, մոռանալ սպանող ցաւերը եւ վերադառնալ առօրեական կեանք։
Ինչ վերաբերում է «ընտրութիւններում» իմ հանդէպ պահուածքին, դուք տեսել եք։ Այնպէս որ՝չխօսենք․․․
Միշտ ձեր՝ ՊԱՀ
Պարույր Հայրիկյանի գրառումը
Ֆեյսբուք
