Արդեն տեղեկացրել ենք, որ Հայաստանում է հայտնի ֆրանսահայ երգիչ, կոմպոզիտոր Մարթեն Յորգանցը: Նրա հետ զրուցել ենք փոքրիկների կողմից ոչ մանկական երգերի կատարման, առաջին ու վերջին երգերի և այլ հարցերի շուրջ:
Կարծես թե հայաստանյան Ձեր գրեթե բոլոր այցելությունները համընկնում են ՀՀ անխակությանը հաջորդող կամ նախորդող օրերին: Սա պատահականություն է, թե՞…
-Չէ, հատուկ ոչինչ չի արվում, այդպես է ստացվում: Այս անգամ էլ «Վաղարշապատ» երգի-պարի թատրոնի 10-ամյակն էր, համընկել է ուղղակի:
Ժամանակին Փարիզում ռեստորան ունեիք, կարծես թե փակել եք: Հիմա ի՞նչ է անում Մարթեն Յորգանցը:
-Հիմա միայն երաժշտությամբ եմ զբաղվում:
Ինչի՞ մասին են այժմյան Ձեր երգերը:
-Ոչինչ չի փոխվել, նույն կերպ շարունակում եմ: Չկարծեք, որ ես միայն փոքրիկների երգիչն եմ: Հայաստանում սրա հիմքը դրվեց: Ամբողջ կյանքս մեծերի համար եմ երգում, իհարկե, Հայաստանից դուրս: Իսկ այստեղ փոքրիկների ունեցած սքանչելի տաղանդը ինձ ուժ տվեց և մեկ գիշերվա ընթացքում 6-7 երգ գրեցի:
Այսօր մանուկները մանկական երգեր չեն կատարում: Ո՞րն է դրա պատճառը, ըստ Ձեզ:
-Մանուկները պետք է մանկական երգեր կատարեն և, ոչ թե դժվար բառերով մեծերի երգեր: Բայց այսօր աշխարհում շատ բան է փոխվել, որի դեմ անզոր ենք: 6-7 տարեկան երեխան պարում է հայրիկի ու մայրիկի սիրելի երգերի ներքո: Իսկ մեր պարտականությունն է՝ իրենց տարիքին համապատասխան երգեր ստեղծել, որն անպայման կսիրվի:
Հայ և օտարազգի երեխաների միջև տարբերություն տեսնո՞ւմ եք:
-Շատ մեծ: Հայաստանի փոքրիկը տաղանդավոր է: 5 տարեկանում արդեն թվում է, թե մեծ մարդ է: Կարող է նստել և հետդ խոսել մեծի պես: Զարմանալի երևույթ է:
Հայերենով կատարած Ձեր առաջին երգը հիշո՞ւմ եք:
«Ո՞ւր էիր Աստված»-ն է եղել, որը կատարել եմ 1974 թվականին, դրանից հետո երբեք չեմ կատարել սա, որովհետև մտածեցի, որ իրավունք չունեմ բողոքել Աստծուց ու ասել՝ ո՞վ ես դու:
Երգի ընտրությունն ինչո՞վ էր պայմանավորված:
-Օրերից մեկ օր մեկը եկավ իմ ռեստորան ու ասաց, թե իտալերեն, անգլերեն, ֆրանսերեն լեզուներով երգում ես, ինչո՞ւ հայերենով որևէ երգ չես կատարում: Ասացի, որ երբեք չեմ փորձել կատարել: Բայց, հետևեցի նրա խորհրդին, փորձեցի, ստացվեց, պատրաստեցի առաջին ձայնասկավառակս:
Ձեր կողմից գրված վերջին երգը կոչվում է «Փոքրիկների ապագան»: Ինչպե՞ս եք պատկերացնում նրանց ապագան:
-Բոլոր փոքրիկները, և դուք բոլորդ, երբ մեծանաք՝ Հայաստանը մի թողեք: Հայաստանը մեր երկիրն է, այն պետք է հզորանա: Օտար ափերում գտնվող հայերը պետք է վերադառնան այս երկիր: Մենք հզոր ենք, երբ միասնական ենք: Այսօր էլ՝ Սփյուռքն ու Հայաստանը միասին մեծ ուժ են:
Հարցազրույցը՝ Անի Կարապետյանի
