Մի քանի հարյուր տարի առաջ Ռենե Դեկարտն ասել է` Գիտելիքը ուժ է...
Եթե գիտելիքը ուժ է, ապա տգիտությունը` թուլություն.
Հիմա ինչ կապ ունի սա Մաքսային միության հետ.Հայաստանը ուր էլ մտնի, ռուսական ազդեցությունը չի կարող մեծ լինել, ինչու՞, նրանք մեզ չեն ճանաչում, չունեն գիտելիք, թե ինչ է Հայաստանը.
Ռուսները Հայաստանը միշտ տեսել են որպես տարածք, որտեղ ապրում են անգրագետ մարդիկ, լսելով Հայաստան` առաջինը, ինչ մտածում են` Հարավային Կովկաս, նրանք նույնիսկ չգիտեն, որ Հայաստանը Հարավային Կովկաս էր Խորհրդային Միության կազմում, իսկ հիմա` ոչ.
Եթե գիտելիքը ուժ է, ապա տգիտությունը` թուլություն.
Ռուսները ելնում են այն Հայաստանից, որը տեսել են իրենց կազմում, այլ Հայաստան նրանք չեն պատկերացնում.անկախության տարիները փոխել են Հայաստանը, մենք Հարավային Կովկաս չենք, մենք այն մարդկանց հայրենիքն ենք, ովքեր ապրում են Արգենտինայից մինչև Ճապոնիա, Նոր Զելանդիայից մինչև Կանադա.
Եթե գիտելիքը ուժ է, ապա տգիտությունը` թուլություն.
Հայաստանը անգրագետների մարզ չէ, ինչպես կարծում են Մոսկվայում, Հայաստանում ամեն քայլափոխի նկատելի են սփյուռքի հետքեր, ճանապարհի շինարարության հովանավորներ, թե Գաֆեսջյան թանգարան, Վիլյամ Սարոյանի արձան, թե փողոցում զբոսնող սիրիահայեր, այ սա ռուսները չգիտեն, նրանք չեն ճանաչում Հայաստանի էությունը, հետևաբար գաղափար չունեն, թե ինչ է միանում Մաքսային միությանը.
Եթե գիտելիքը ուժ է, ապա տգիտությունը` թուլություն.
Փորձը ցույց է տվել, որ ժամանակը, ցավոք, միայն առաջ է գնում, լինում է, որ այն արագանում է, բայց միևնույնն է` դեպի առաջ. Կայսրությունների դարն այլևս հետ չի կարող գալ, հետևաբար նայել Հայաստանին որպես տարածք, նշանակում է պարտվել ի սկզբանե.
Ռուսները չգիտեն, թե ինչ է հայկական լոբբին ԱՄՆ կոնգրեսում, չգիտեն, որ վերջերս Ամստերդամի ամենահին կամուրջներից մեկը կոչվել է հայկական, չգիտեն, որ Մալայզիայում կա հայկական փողոց, իրենք դա ի վիճակի չեն ընկալել, հետևաբար ի վիճակի չեն հաստատել իրենց ազդեցությունը: Հայաստանը Ռուսաստան չէ, Հայաստանի տարածքը Հայաստանի մի մասն է միայն, ստացվում է, որ, եթե ավելացնում ես ազդեցությունը Հայաստանի Հանրապետության վրա, ամրանում ես միայն Հայաստանի մի մասում, բայց չես էլ դա գիտակցում, քանի որ...
Եթե գիտելիքը ուժ է, ապա տգիտությունը` թուլություն.

P.S. Հիմա, եթե ռուսները մեր անվտանգությունն են պաշտպանում, մեծ հաշվով շահում ենք միայն մենք, որովհետև դրա դիմաց նրանք ստանում են Հայաստանի մի մասը` կարծելով, թե այն ամբողջն է, ու լավ է, որ նրանք չգիտեն, լավ է, որ մեզ վերաբերում են որպես կովկասցիների, լավ է, որ չեն հասկանում, որ հայերը ապրում են նաև Հարավային Հիմալայներում ու Հարավային Անդերում, թող չիմանան էլ..., իսկ Եվրոպայում գիտեն, Եվրոպայում են կամուրջը վերանվանում, հետևաբար, Ասոցացման համաձայնագիրը կարելի է և պետք է ստորագրել, պետք է որքան մեզ, այնքան էլ Եվրոպային, որովհետև ապագան տարածքների մեջ չէ:

Հեղինակ` Դավիթ Սարգսյան

Աղբյուր` davsargsyan.blogspot.com