«Վաբշե հեռացեք ինձանից, ինչ եք ուզում, հեռացեք ինձանից վաբշե, հոմ Դուք շառ չեք, ի՞նչ եք ուզում, վաբշե։ Ըսենց էլ կրակն ընկնել կլինի, Դուք վաբշե շառ ե՞ք Ձեր լրագրողներով, վաբշե սաղդ, ոչ միայն Դու, ռադ եղեք, ս....ր եղեք, գնացեք ինձանից, վաբշե չզանգեք»,–այսպես է Գյումրիի նախկին քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանը պատասխանել «Իրավունք» թերթի թղթակցին։
«Գժի թուղթ» ունեցող Վարդանիկը գիժ է խաղում հենց լրագրողիերի հետ զրույցներում՝ իր ու մերձավորների արարքները քողարկելու համար։ Վարդանիկը նաև «աստվածավախ» է, սակայն դա հիշելիս՝ այլոց վրա, չգիտես ինչու, անեծքների տարափ է թափում։ Այ, մի հարցում՝ հանցագործություն կատարելիս, Վարդանիկը խիստ սառնասիրտ ու պրագմատիկ է։
Մի հարցում, սակայն, ինձ հետ համաձայն կլինեք։ Վարդանիկն արդեն ոչ թե մարդու, այլ՝ տեսակի անուն է։ Տեսակի՝ վատ իմաստով։ Վարդանիկներ դեռ շատ կան իշխանության միջանցքում, ու ինչքան շուտ նրանք ս…իր լիեն՝ այնքան լավ երկրի ու իշխանության համար։
