Հունիսի 17–ին Եվրոպական խորհրդարանում ցուցադրվել է շվեդահայ ռեժիսոր Սյուզան Խարդալյանի «Մեծ մորս դաջվածքները» ֆիլմը։ Ֆիլմի ցուցադրությունը կազմակերպվել էր Հայ Դատի Բրյուսելի գրասենյակի և Եվրախորհրդարանի երկու պատգամավորների աջակցությամբ։ Ֆիլմի ավարտին դահլիճում բուռն ծափահարություններ են հնչել։ Այս մասին գրում է ermenihaber.am-ը:
Ֆիլմը պատմում է 1915թ. Հայոց ցեղասպանության հետքերի մասին: Ֆիլմում Ս.Խարտալյանը ցույց է տվել իր տատի և այլ 300.000 հայուհիների ստրկության դաջվածքները: Ռեժիսորի տատը 1915-ին 12 տարեկան էր, երբ թուրքերը,որպես սեփականության նշան, դաջվածքներ արեցին նրա մարմնին` գլխին, դեմքին,ձեռքերին:
«Երբեք չեմ սիրել իմ տատիկին։ Նա ինձ երբեք չէր գրկում, երբեք չէր համբուրում, երբեք չէրժպտում։ Եվ երբ նա ամեն առավոտ իջնում էր աստիճաններով, ժամեր շարունակ նստում միանկյունում, բոլորս վատ էինք զգում նրա շնչահեղձ անող ներկայությունից։ Ես վախենում էիտատիկից։ Նա տարօրինակ էր։ Խորշում էի նրա ձեռքերի և դեմքի կապույտ դաջվածքներից,այդ սատանայական նշաններից, որ գալիս էին ինչ-որ մութ աշխարհից։ Որպես երեխա՝ եսերբեք չէի համարձակվում նրան հարցնել իր դաջվածքների մասին։ Միայն հիմա եմգիտակցում, թե ինչ էին այդ տարօրինակ նշանները։ Միայն հիմա եմ հասկանում, որ դրանքարվել են բռնանալու եւ ստրկացնելու նպատակով»,- այսպիսին է Շվեդահայ ռեժիսորՍյուզան Խարտալյանի «Մեծ մորս դաջվածքները» ֆիլմի կարճ բացատրությունը:
