Գրող Լևոն Ջավախյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրում է․
ԾԱՅՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՄՈՏԱԼՈՒՏ ՎԱԽՃԱՆԸ
Նայելով Էջմիածնում կուտակված ոստիկանության ամեհի զանգվածին` հասկացա, որ սա մի պետություն է, որ գտնվում է ոստիկանների սվինների ծայրին։ Իրական ծայրապետություն։
Սակայն այստեղ ինչն է զարմանալի։ Ամեն ինչ չէ, որ ծայրին է։ Բարեկամուհիս, ով Աստծո նվիրյալ է և Հայ Առաքելական եկեղեցու անդավաճան հետևորդ, մի դեպք պատմեց, որ հավատով համակեց հուսալքվող սիրտս։ Նա մի ամբողջ տոպրակ տաս դրամանոց էր հետը տարել, որ շպրտի տիրադավ եպիսկոպոսների անպատկառ երեսին, իբրև հուդայակերպ վարքին ի տուրք` 30 արծաթի վարձ։ Դեմը պատնեշած երիտասարդ ոստիկանը թախանձագին խնդրել էր, որ այդ քայլին չդիմի, բայց երբ տիրադավների համակիր խառնամբոխի ցաքուցրիվ մղկտոցներին հակառակ հնչել է Հայրապետի պաշտպան բանակի հուժկու վանկարկումը`
֊Վե' հա' փա'ռ... Վե' հա' փա'ռ...
Բարեկամուհիս զարմանքից քար է կտրել։ Նույն ջահել ոստիկանը, հենց նույնը, որ իրեն աղերսում էր չդիմել իրավիճակը սրող քայլի, հիմա իր թիկունքում կռացած ու թևատակին պաղկված, մինչև ականջները կարմրատակած վանկարկում էր.
֊Վե' հա' փա'ռ... Վե' հա' փա'ռ...
Ամեն ինչ չէ, որ կորած է։ Մոտենում է ճիշտ այն պահը, երբ ծայրապետության սուր շեղբը կուղղվի հակառակ ուղղությամբ։ Վարչապետական աթոռն ամեմևին էլ գահ չէ։
Ուրիշի համար բիզ սրողն` ինքն է վրան նստելու։
19․12.25թ.
Դիտեք նաև՝
***
