Ուրեմն սենց․․․ժողովուրդ ջան՝ ովքեր աջ ու ձախ քննադատում են գերու կարգավիճակում հայտնված Հակոբ Ինջիղուլյանին, մի պահ պատկերացրեք Ձեզ նրան տեղը։ Ես նույնպես ցավ ապրեցի և առաջին հայացքից, տաքացած գլխով ևս քննադատում էի նրան։ Բայց երբ տեսա ազիկների ճնշման տակ, վստահաբար եմ ասում՝ կարդալով aravot.am-ի հարցազրույցը Հակոբի հորեղբոր տղայի՝ Արմանի հետ, նկարահանված տեսանյութը, որտեղ ՀԱՅ զինվորը չեմ բացառում նաև, որ անգամ զենքի ճնշման տակ է արտաբերել այն անգիր արված տողերը, որոնք ստիպել էին իրեն ոչխարազգիները արտաբերել։ Aravot.am-ի հարցազրույցը Հակոբի հորեղբոր տղայի հետ, ակնհայտ է դարձնում, որ տղային իրոք ստիպել են, որպեսզի նա իրեն այդպես դրսևորի։ Ասեմ ինչի եմ այդպես մտածում․․․
Թերևս Հակոբի հարազատներից հավաստի, նրա հոգեկան, ֆիզիկական և մտավոր զարգացվածության մասին ինֆորմացիա ոչ մեկն էլ չի ունենա և Արմանի՝ Հակոբի հորեղբոր տղայի ասածներից պարզ է դառնում, որ Հակոբը ուղակի զոհի կարգավիճակում է հայտնվել։ ազիկները շատ լավ գիտեն, որ այս զինվորին ամբողջ ազգը չէ, որ ճանաչում է լիարժեք, այդ իսկ պատճառով նրա էկրաններից արտաբերած ցանկացած խոսք դժվար թե ակնկալվի որպես ճնշման ազդեցության տակ արտաբերված խոսքեր և ամբողջ ազգը կսկսի նրան քննադատել և դա իցույց դնելով աշխարհին նրանք կունենաին այսպես ասած ալիբի, որ «տեսեք անգամ իրենց ազգն է քննադատում իրենց զինվորին, այնպես որ, մեր կողմից ոչ մի ճնշում էլ չի գործադրվել, զինվորը ասել է այն, ինչ իրականում կա»․․․
Ճիշտն ասած ազերի դեգեներատները ինչ-որ չափով հասան իրենց նպատակին, այսինքն նրանց տված «բռակ» կուտը հասարակության որոշ զանգված կերավ, բայց հիմա պետք է համախմբվել այս հարցի շուրջ և ինֆորմացիայի տարածման ժամանակ «հանձինս մեր լրատվականների» լինենք զգույց, ոչ թե տարածենք «դավաճան ՀԱՅ զինվորի» ֆարսը, այլ իրականությունը՝ «բարբարոս ազերիների հերթական տմարդի վերաբերմունքը»․․․
Աշոտ Եսայանի գրառումը
Ֆեյսբուք
