Գեղամյանի և Զարուհի Փոստանջանի դոգմատիզմը շատ նման է իրար: Մեկը Պուտինի մեջ է տեսնում մեր փրկությունը, մեկը՝ կործանումը:
Իսկ նման դոգմատիզմը սպանում է ցանկացած ռացիոնալ հատիկ, որ առանց այդ էլ շատ քիչ է մեր ԱԺ-ում:
Ուզում եմ ասել, ցանկացած դոգմատիզմ՝ լինի ընդդիմադիր, թե գեղամյանական, մեղմ ասած դեստրուկտիվ է:
Եվ մի քիչ էլ զզվելի: