Այսօր պատահաբար ուշադրություն դարձրի, որ Ադրբեջանի` «կրակ(ներ)ի երկիր» և Բաքվի` «քամիների քաղաք» պատկերավոր բնորոշումները պայմանավորված են ոչ այնքան բնական կամ կլիմայական երևույթներով, որքան պարսկերեն համապատասխանաբար آذر [āzar] «կրակ» և باد [bād] «քամի» (Բաքուն ավելի հին աղբյուրներում հիշատակվում է նաև بادکوبه [bādkube] ձևով) բառերի միջոցով իրականացվող ժողովրդական ստուգաբանություններով:
Ըստ էության, ստացվում է հետաքրքիր մի պարադոքս, որի դեպքում մի կողմից ադրբեջանական ինքնությունը հիմնվում է նաև իրանական գրեթե ամեն ինչի ժխտման վրա, իսկ մյուս կողմից թե՛ երկրի և թե՛ դրա մայրաքաղաքի պատկերավոր բնորոշումներն ունեն բացառապես պարսկական ստուգաբանություններ:
