«Հայոց պատմություն», «Համաշխարհային պատմություն», «Հասարակագիտութուն» առարկաների դասավանդման համար ներկայացված նոր չափորոշիչները մշակած խմբի ղեկավարը Լիլիթ Մկրտչյանն է՝ Համաշխարհային պատմության ամբիոնից, և կասկածելի է, որ դպրոցական բոլոր քսան դասագրքերի չափորոշիչների մշակման աշխատանքները ղեկավարում է մեկ մարդ։ Այս մասին այսօր՝ օգոստոսի 3–ին, լրագրողների հետ հանդիպմանն ասաց ԵՊՀ հայոց պատմության ամբիոնի վարիչ Արտակ Մովսիսյանը։

Արտակ Մովսիսյանը նշեց, որ մինչ իրենք քննարկում և գիտականորեն ցույց են տալիս, որ այդ չափորոշիչները սխալ են, իրենց երիտասարդ կոլեգաներից համացանցում գտել են մի խայտառակ նախագիծ, որը գաղտնի է արվել. խոսքը 17թ. հրատարակված և 19թ. վերահրատարակված «Պատմության ուսուցումը Թուրքիայի և Հայաստանի դպրոցներում. քննադատություն և այլընտրանքներ» գրքի մասին է ։

Հայ և թուրք գործիչների մասնակցությամբ գրվել է գիրք «History Education in Schools in Turkey and Armenia. A Critique and Alternatives» («Պատմության ուսուցումը Թուրքիայի և Հայաստանի դպրոցներում. քննադատություն և այլընտրանքներ» աշխատությունը, որտեղ մանրամասն ներկայացված է, թե ի՞նչ չափորոշիչներով պետք է առաջնորդվեն Հայաստանում և Թուրքիայում պատմության գրքեր կազմելիս:

Հեղինակներից 7-ն են հայ, որոնցից միայն 2-ն են պատմաբան: Մյուս 5-ի մեջ են մտնում իմքայլական պատգամավոր Մարիա Կարապետյանն ու Սոս Ավետիսյանը, ովքեր հայտնի են Սորոսի հիմնադրամի հետ համագործակցությամբ: Խմբի ղեկավարն է Լիլիթ Մկրտչյանը:

Այսօր մամուլի ասուլիսի ժամանակ պատմական գիտությունների դոկտոր պրոֆեսոր Արտակ Մովսիսյանը նշեց, որ գրքում ամեն ինչ արված է հայերին ու թուրքերին հավասարեցնելու համար, նույնիսկ վերնագրերն են կրկնվում:

Օրինակ, որպեսզի հայերին հավասարեցնեն սուլթանականներին ու քեմալականներին, մեզ վերագրել են ստալինյան պիտակ, որն այլանդակ սուտ է, կեղծիք. «Մյուս ցցուն միտքն այն է, որ 90-ականների Հայոց պատմության դասագրքերը գրվել են Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության ֆոնի վրա, դրա համար էլ հագեցած են էթնիկական թշնամանքի շնչով:

Նշվում է, թե այդ դասագրքերը նպաստում են ազգամիջյան ընդհարումների բորբոքմանը: Այնինչ այդ դասագրքերը գրելուց 5 տարի առաջ Սումգայիթում կոտորում էին հայերին:

Արտակ Մովսիսյանը նաև ասաց, որ գրքի համար գրանտ է տրվել ընդամենը 20 հազար եվրո կամ դոլար, սակայն մինչ այդ բավականին շատ դրամաշնորհներ են տրվել: Ըստ նրա՝ դրամաշնորհների այդ քանակից ակնհայտ է դառնում, որ հայերի և թուրքերի հաշտեցմամբ շատ ուժեր են շահագրգռված և այդ նպատակով էլ հսկայական գումարներ են տրվում:

«Գրքում ամեն ինչ արված է, որ մեզ ու թուրքերին հավասարեցնեն, և որ մեզ սևացնեն, ասվում է՝ Հայաստանի այսօրվա պատմության դաստիարակությունը կրում է խորհդային կրթության ժառանգությունը ինչպես դիսկուրսով, այնպես էլ մանկավարժական առումով, խորհրդային տարիներին Ստալինի՝ ազգությունների քաղաքականությանը համահունչ. խորհդային 15 պետություններից յուրաքանչյուրն ստեղծել է իր ազգային պետությունը, և այդ կոնցեպցիան սկսում է ազգի էթնոգենը, հետևում է ազգային ինքնագիտակցություն, ազգային-ազատագրական պայքար և այլն: Որ սուլթանականներին ու քեմալականներին մեզ հավասարեցնեն, մեզ վերագրել են ստալինյան պիտակը, որը այլանդակ սուտ է: Խորենացին, որ գրում էր Ստալինի ծնվելուն դեռ 1500 տարի կար: Մեր ամբողջ պատմագրությունը սկսում է՝ ծագում, ազատագրական պայքար, պետության ստեղծում. այսինքն՝ մեզ վերագրում են ստալինիզմը, որ մեզ հավասարեցնեն թուրքերի հետ»,- ասաց նա:

Կարդացեք նաև՝ Ինչպե՞ս կարելի է հաշտեցնել կողմերին, երբ մեկը զոհ է, մյուսը՝ ոճրագործ