Դժվար է պատկերացնել, որ Ազատ Գասպարյանը չկա: Որերորդ անգամ ինքնս ինձ ուտում եմ, որ իրականում ժամանակի ընկալումը չունեմ: Միշտ համոզված ես, որ կհասցնես... Որերոդ անգամ հանկարծ ու միանգամից հասկանում/ընկալում եմ, որ չես հասցնի... Այդ անհասկանաի մահ կոչվածը շատ հաճախ է անակնկալ գալիս մեր ետևից... Ափսոս, շատ ափսոս, որ այլևս գիտեմ՝ չհասցրի... Լուսավոր մարդուն կորցրինք: Մեր կյանքից պակասեց մեկը, որ որքան էլ աղմկոտ, զարմանալիորեն լուռ մնաց: Կարողացավ լռել: Շատախոս լռեց: Չդժգոհելով լռեց...Հիմա էլ՝ հավերժ լռեց: Իր «Ազատ» անունը պատվով կրեց և մեզ էլ մաս հանեց՝ իր «անազատությունը» ոչ մեկի վզին չփաթաթելով...ինչ ասել է «Ազատ Գասպարյանը ոչ ևս է»:
Հրանուշ Խառատյանի գրառումը
Ֆեյսբուք
