Հիշեցում Asekose.am-ի կողմից` բլոգերների ու համացանցի օգտատերերի գրառումները ներկայացվում են առանց խմբագրման:
Ճիշտ է, ես հիմա կարող եմ այստեղ գրել, որ Ալիև Իլհամը անբարոյականի վաստակ է , ու դրանով թեման փակեմ , բայց մենք ցիվիլ ժողովուրդ ենք, դրա համար կմանրամասնեմ:
Երբ Իլհամի հայրը՝ Հեյդար Ալիևը, նախագահ էր, նրա ղեկավարման տարիներին սկսվեց Արցախի ազատագրումը: Այդ տարիներին Իլհամը, որպես իսկական նախագահի որդի պետք էր առաջիններից մեկը լիներ, որ գնար ու կանգներ խրամատներում, բայց Իլհամը դեռ մանկուց տարբերվել է բոլոր նորմալ մարդկանցից և խրամատների փոխարեն ընտրել է տարբեր երկրների կազինոների սրահները:
Այո, Իլհամ Ալիևը Արցախյան մարտերի ժամանակ բացակայել է Ադրբեջանից, չի մասնակցել ռազմական գործողությունների, վայելել է իր հոր նավթոտ փողերը և թքած է ունեցել ժողովրդի վրա: Այնուամենայնիվ, Հեյդար Ալիևին հաջողվում է մարտերի ավարտելու ժամանակաշրջանում Իլհամին բերել Ադրբեջան, սակայն այդ ժամանակ արդեն ամեն բան կորցրել էին, զորքը կոտորվել էր, Ստեփանակերտի մասին միայն կարողանում էին երազել:
Ալիևի Ադրբեջան ժամանելուց որոշ ժամանակ անց նա բազմեց նավթի գահին: Ժամանակին մարտերից փախած Իլհամը դարձավ զորքի գերագույն գլխավոր հրամանատար:
Ալիևը երկրի պաշտպանության նախարար նշանակեց մի մարդու, որը մարտերի ժամանակ սեփական զորքից արագ էր նահանջում, չէր էլ նահանջում ՝ փախնում էր:
Ալիևի կնոջ մասին խոսելն ինձ թվում է ավելորդ է: Բոլորը գիտեն նրա, տարբեր երկրների նախագահների հետ ունեցած սիրային կապերի մասին: Փաստորեն, Ալիևը ոչ միայն վատ ղեկավար է, այլ նաև անթասիբ ամուսին է: Ցանկացած մեկը նրա տեղը եթե լիներ, կամ կնոջը կգնդակահարեր, կամ գոնե կբաժանվեր:
Սրանք Իլհամ Ալիևի խայտառակ պատմության մի չնչին մասն են կազմում, բայց այս ամենն էլ բավական է նրա մասին կարծիք կազմելու մասին:
