Դեպի Սևանա վանք տանող ճանապարհին քարեդար հիշեցնող տաղավարների մասին դեռևս նախորդ իշխանությունների իրոք հիշատակում էր Կարեն Կարապետյանը, մասնավորապես պնդելով, որ եթե ուզում ենք տուրիզմի զարգացում, պետք է համապատասխանել, որոշակի ստանդարտների: Անինչ Սևանա վանքի տաղավարներում ասեղ-ուլունք վաճառողներին դժվար թե բացատրես, թե ինչ է առաջադեմ հայացնք ու Եվրոպական ստանդարտները:
2016 թվականին Սևանից գործարար Արտակ Գրիգորյանը համաձայնվեց իր միջոցներով լուծի այդ խնդիրը, ներդրումներ կատարեց, կառուցեց նոր գեղագիտական ճաշակ ապահովող տաղավարներ,մատչելի գներով:
Նույն գործարարին է պատկանում նաև քարեդար հիշեցնող տաղավարների տարածքը: Այս օրերին, թավշյա հեղափոխության ստվերում, ոմանք ոչ թավշյա կերպով փորձում են սադրել և իրենց մշտական կռիվներով Նիկոլին վկայակոչելով ամեն օր նոր կռիվ հրահրել:
Տարածքի սեփականատեր Արտակ Գրիգոյանը փորձում է ամեն կերպ լռեցնել, երբեմն ընդառաջելով, երբեմն տեղի համար վարձակալման գումարները զիջելով:Արտակ Գրիգորյանի որդին էլ հոր հորդորով հաճախ է վարձկալներին հիշեցնում,որ այդ տեղերը պետք է ազատել և նորակառույց տաղավարներում շարունակել համագործակցությունը: Բայց ահա տաղավարներից մեկի վաճառողը համառորեն ամեն օր կռիվ հրահրելով փորձում է Արտակ Գրիգորյանի և նրա որդի Դավիթ Գրիգորյանին վարկաբեկել:
Վերջին հրահրված կռվին վաճառողի կռվարար բնավորությանը լավ ծանոթ լինելով չեն միջամտել նույնիսկ տեղում ծառայություն անցկացնող ոստիկանները: Այստեղից հարց է առաջնում, ում է ձեռնտու տվյալ լարված վիճակը:
Եթե նախորդ և ներկայիս կառավարությունների հիմնական նպատակներից մեկը տուրիզմի զարգացումն է, ապա ինչու տեղական կառույցները չեն նպաստում հարցի ճիշտ ու արդարացի լուծմանը:
