Ծնունդդ շնորհավոր Դուշման: Քեզ մոռանալն անհնար էր, քո վրա կրակելը ստորություն: Դու միշտ ասում էիր «Ես պատերազմին շատ եմ պետք, ինձ գնդակ չի կպչի, իսկ եթե զոհվեմ, միայն դավադիր ականից կլինի»: Կանխազգում էիր ավագ եղբայր, գիտեիր, այդպես էլ եղավ:
Միշտ ածիլված էիր, միշտ մաքուր, կոկիկ զինվորին հավուր պատշաճի հագնված, նույնը պահանջում էիր քո զինակից ընկերներից: «Եթե զոհվեմ` զինված, մաքուր հագնված կգաք թաղմանս ու գլխիս տակ դաշույն կդնեք, որ էն աշխարհում էլ պայքարեմ»,-ասում էիր:
Դու իրավաբան էիր, արդարության պաշտպան, ազատության մարտիկ, մարդու պաշտպան և ուրեմն անգամ քո ծննդյան օրով պաշտպանիր ազգիդ: Դու հիմա էլ էս պետք հային ու երանի քո ազգը քեզ սիրի այնքան, ինչքան դու էիր քո հողը սիրում:
