Երեկ լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ Հայկական Կարմիր խաչի ընկերության Լրատվական լուսաբանման բաժնի վարիչ Նունե Գրիգորյանը հայտնեց, որ իրենց կողմից սիրիահայերին տրամադրվում է մարդասիրական օգնություն, որն է՝ դեղորայք, սնունդ, հիգիենայի պարագաներ.
«Բիզնես հիմնելու հարցում էլ օգնում ենք ամենախոցելիներին և դա որոշում է ստեղծված գնահատման հանձնաժողովը՝ հիմնվելով միջազգային չափանիշների վրա»,-նշեց Նունե Գրիգորյանը:
Սիրիայից 1.5 տարի առաջ Երևան տեղափոխված Ներսես Ասլանյանն էլ մեզ հետ զրույցում ասաց, որ իրեն այս կազմակերպությունն առանց պատճառաբանության մերժել է.
«Երկաթագործ եմ, մեքենաների նորոգման կենտրոն էի ցանկանում բացել, ռուսերեն և հայերեն լեզուներով պահանջեցին ներկայացնել գործիքների անունները: Համացանցում գտա 9 գործիքի ռուսերեն անվանումը: Ասացին, որ 800 եվրոյի գործիքներ կտրամադրեն:
Թուղթը պատրաստեցինք և ներկայացրեցինք: Ժողովից հետո ասացին, թե 7 գործիք կտանք, 2-ը դուք գնեք: Ասացի՝ խնդիր չկա: 15 օր հետո ասացին, որ մերժել են խնդրանքս և չեն տրամադրի գործիքները: Որևէ պատճառաբանություն չեն ներկայացրել, ախր ինձ համար գործիքները շատ կարևոր են»,-նշեց սիրիահայը:
Խնդրի պարզաբանման առումով նրան հրավիրել էին Կարմիր խաչի գրասենյակ:
«Բացեցինք նրա գործը և տեղում պարզվեց, որ նա ծրագրի չափանիշներին չէր համապատասխանում, այսինքն չուներ անչափահաս երեխա, ուներ աշխատանք և ներկայացրել էր ոչ թե բիզնես պլան, այլ «կողքից» գործիքներ էր ցանկանում իր համար ձեռք բերել և չէր ներկայացրել հիմնավորում, թե դա ինչ չափով եկամուտ է ապահովելու իր համար: Ինքը հիմա սպասման ցուցակում է գտնվում, քանի որ դիմել է սեպտեմբերին: Ամեն դեպքում, խորհուրդ տվեցին գալ հունվարից և ավելի ճիշտ ձևակերպել դիմումը, որովհետև գործիքներ տրամադրում են նրանց, ովքեր իրենց սեփական գործն են ուզում սկսել, ոչ թե «կողքից աշխատում են»: Ինչ վերաբերում է առանց պատճառաբանության մերժելուն, ապա ասեմ, որ նա չի հետաքրքրվել, թե ինչու են մերժել իրեն»,-Asekose.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց Կարմիր Խաչի Լրատվական լուսաբանման բաժնի վարիչ Նունե Գրիգորյանը:
Ինչ վերաբերում է գործիքների անունները ռուսերենով պահանջելուն, Նունե Գրիգորյանը պատասխանեց.
«Նրա պահանջած գործիքները սովորական չեն, և, որպեսզի ճիշտ գտնեն, փնտրում են համացանցում, թե որ լեզվով ինչպես է դա կոչվում: Դա պարտադիր պահանջ չէ, միայն գործը թեթևացնելու համար է»:
Անի Կարապետյան
