Հիշեցում Asekose.am-ի կողմից` բլոգերների ու համացանցի օգտատերերի գրառումները ներկայացվում են առանց խմբագրման:
Էտ որ բոլորդ հենց պատերազմի անուն եք լսում խուճապ եք է սարքում, ես անձամբ քմծիծաղով եմ վերաբերվում...
Ես, օրինակ, չեմ վախենում, որ պատերազմ կարա լինի, քանի որ.
Ամենագլխավոր իմ հանգստությունը կայանում է նրանում, որ եթե Ադրբեջանն ու Թուրքիան իմանային, որ երկուսը միասին կարան որևէ պատերազմում մեզ հաղթեն ու, եթե իմանային գոնե մի փոքր շանս կա մեզ վերացնելու, վստահ եղեք, մենք այս երկրից վերացած կլինեին շաաատ ու շատ տարիներ առաջ:
Երկրորդ գլխավոր փաստը էնա, որ մենք նենց բանակ ունենք, նենց տղերք ունենք ու նենց ազատամարտիկներ ունենք, որ էլ դու սուս....
Երրորդը. մեր սահմանամերձ գյուղի բնակիչները փոքրից մեծ զինվոր են ու յուրաքանչյուր ժամանակ չեն էլ թողնի, որ հերթը հասնի մեզ....
Չորրորդ. Աշխարհի ոչ մի գերտերության շահերից չի բխում այդ պատերազմն ու յուրաքանչյուր դեպքում իրանք ստոպ կտան ամեն ինչին.
Հինգերորդ. Մի հատ սխալմամբ Ղարաբաղում ասեք՝ Բա որ հանկարծ պատերազմ լինի, մենք ինչ ենք անելու՞՞՞ Ձեզ պատասխան կգա՝ ուրա է մեզ տենց բախտ, մի քանի մեր հողակտոր կա պիտի հետ վերցնեն...
Էս ամեն ինչի մեջ ինձ տխրեցնում է, որ մեր հերոս տղերքին ենք կորցնում, թե չէ էտ էլ որ չլիներ, ինչքան ուզում են թող հաչան իրանք պատերազմի մասին, քանի որ էս էն տարբերակնա, որ սաբակա լայետ լայետ,, նո նե կուսայետ
