Այն, որ Հայաստանի առկա ներքաղաքական իրադարձությունների և քաղաքական ուժերի հարաբերակցության պարագայում վարչապետի պաշտոնը խիստ կարևոր է ամբողջական իշխանությունը պահելու, կամ այն խլելու համար` աներկբա է:
Նման իրավիճակում վարչապետի նշանակումով Սերժ Սարգսյանը, անկախ շախմատ խաղալու ունակությունից, կարող է խաղատախտակին կորցնել ոչ միայն սեփական դիրքերը, այլև տանուլ տալ ամբողջ պարտիան:
Այսօր ամենաակտիվ քննարկումները պտտվում են մի անձի շուրջ, որի թեկնածության հաստատման պարագայում Սերժ Սարգսյանի պարտիան ավելի շուտ կավարտվի, քան նա կենթադրեր:
Հաշվարկը շատ պարզ է.
Եվ այսպես` Հովիկ Աբրահամյանը վարչապետի պաշտոնում կփորձի իշխանության ու ԲՀԿ-ի միջև խաղալ «խաղաղության աղավնու» իր ավանդական դերը, սակայն դա երկար չի տևի:
Կգա մի պահ, երբ Արգամիչը Սերժ Սարգսյանին կհրամցնի, թե այլևս ի զորու չէ «սանձել» սեփական խնամուն, որ Գագոն արդեն «պադվադիտ» արեց ու նույնիսկ իր դեմ է աշխատում` հասկացնել տալով, որ միակ լուծումը «նախագա ջանի» հանգիստ հեռանալն է:
Հ.Գ.
Այս սցենարի առաջին նախադրյալները արդեն երևում են: Պատահական չէ, որ վերջերս Հովիկ Արգամիչի թեթև ձեռքով մամուլում շրջանառության մեջ դրվեց միտքը, թե իր ու Գագոյի միջև սև կատու է անցել, թե որ ինքը խնամու հետ «սավսեմ» չունի:
Ամբողջացնենք ասելիքը. Շատ խելոք է գործում Ծառուկյան-Աբրահամյան դուետը:
Հովիկ Աբրահամյանի` վարչապետ նշանակվելով, ԲՀԿ-ն` ի դեմս խնամու կառավարությունն ամբողջությամբ է վերցնում :
Իսկ դա Սերժ Սարգսյանի իշխանության ավարտի սկիզբն է: Ինչու՞: Շատ պարզ: Հրաշալի քառյակի մյուս 3 կուսակցությունները ԲՀԿ-ի գրպանում են, դրան կավելանան Աբրահամյանի ազդեցության տակ գտնվող պատգամավորները, կավելանա վարչական ռեսուրսը, կգումարվի անսահման ֆինանսական հնարավորությունները, որն ունեն այս օլիգարխները ու….
Ու կսկսվի պլան Բ-ն` իշխանությունը ամբողջությամբ վերցնելու օպերացիան:
