Հայ արիները հայտարարություն են տարածել, որում մասնավորապես ասված է.
«Հայ արիական միաբանությունը մեկ անգամ չէ, որ հայտարարել է հայկական զինուժի պատժիչ հակահարձակման անհրաժեշտության մասին: Ադրբեջանական սադրանքները, սահմանախախտումները երբեմն հայ զինվորի կյանք են խլել, ունեցել ենք նաեւ վիրավորվելու դեպքեր: Իհարկե, հայ մարտիկի պատասխանից ադրբեջանական զինվորները մի քանի անգամ ավելի շատ կորուստ են տվել՝ ոչնչացվել ու վիրավորվել, բայց մեզ համար այդ գլխաքանակը նշանակություն ու արժեք չունի, մեզ համար թանկ է մեր զինվորի կյանքը…
Այսօր արդեն մեր սահմանամերձ բնակչությունն է հայտնվել ադրբեջանական արկերի ու կրակահերթերի հարվածների տակ, այստեղ ևս զոհեր կան խաղաղ բնակչության շրջանում: Սա չհայտարարված պատերազմի նախերգանք է, ինչին պետք է ոչ միայն արժանի հակահարված տալ, այլեւ հիմնովին վերջ դնել:
Սիոնա-մասոնական ծրագրերով (որի ծնունդ են նաեւ օսմանականությունն ու համաթուրանականությունը) Հայկական լեռնաշխարհում խառնածին եւ քոչվոր թուրքն ամրապնդվեց, որ մեր տարածաշրջանում ընդամենը մի քանի հարյուրամյա պատմություն ունենալով՝ փորձում են ջնջել տասնյակ հազարամյակների արժեհամակարգ ստեղծած բնածին ու բնիկ հայերի պատմությունը: Մեր նախնիներին ցեղասպանելով` փորձեցին ջնջել մեր տիեզերագեն տեսակը երկրի երեսից, որպեսզի մեր բնօրրանում (Հայաստանի արեւմտյան հատվածում) ու հենց մեր արյան վրա իրենց բռնապետությունը՝ Թուրքիան կառուցեն: Մասոնա-բոլշեւիկյան ծրագրով էլ հայկական բնօրրանի մի այլ հատվածում Ադրբեջան պետությունը մոգոնեցին, որն աշխարհի քարտեզի վրա միայն 1918թ. հայտնվեց՝ Հայոց ցեղասպանությունը մեր երկրի արեւելյան հատված տեղափոխելով: Սա անգամ մեկ հարյուրամյակի կյանք չունի, բայց հազարամյակների մշակույթից է խոսում:
Թուրքիան եւ Ադրբեջանը միշտ փորձել ու փորձելու են ոչնչացնել բնածին հայկական գենը, հասկանալով, որ նաեւ երկնքի կամքով է հասունացել արհեստածինների պատասխան տալու ժամանակը: Եվ անհնարին է հայի ու թյուրքական արնախում տեսակի (ինչ անունով էլ կոչեն իրենց) համատեղելիությունը, թուրքական մարդանման գազանը անգամ եվրոպական դիմակով է արնախում եւ չի դադարեցնելու իր հայաջինջ քաղաքականությունը: Ոչ մի արժեք՝ կլինի արեւմտյան, թե արեւելյան, հյուսիսային, թե հարավային, չի կարող արնախում գազանին մարդու հոգեբանություն հաղորդել, ուստի հայը կամ դուրս կմղի սրանց իր բնօրրանից, կամ կհամակերպվի ոչնչացման փաստի հետ: Վերջին տեսակետը հայերիս համար երբեք ընդունելի չի եղել ու չի լինելու, եւ միջազգային հանրություն կոչվածը պետք է հասկանա, որ անհամատեղելիությունը կամակորություն չէ, գոյատեւման ու սեփական հայրենիքում ապրելու մի պարզ խնդիր է:
Այս իրողության մեջ մի այլ վտանգ եւս կա հայության համար, քանի որ Մերձավոր Արեւելքը վերաձեւելու եւ ըստ այդմ՝ համաշխարհային քարտեզը վերափոխելու ծրագրերում Թուրքիայի մասնատումից հետո, Արեւմտյան Հայաստանի տարածքում մի նոր` երբեւէ չգոյ պետություն է նախատեսվում ստեղծել՝ Քրդստան: Սա այն նույն միջազգային գաղտնի ուժերի ծրագիրն է, որոնք ավելի քան մեկ դար առաջ թուրք-ադրբեջանական արնախումների միջոցով իրականացրեցին Հայոց ցեղասպանությունը: Այդ անմարդկային ոճիրն իրականացնելու գործում թուրքական տարրին որոշակի աջակցեցին նաեւ քրդերը` մտածելով, որ հայկական տարածքներից նաեւ իրենց բաժին կհասնի: Վերջին տարիներին քրդական մի շարք կազմակերպություններ ներողություն են խնդրել հայերից՝ ցեղասպանության ժամանակ թուրքերին աջակցելու հակահայ քայլերի համար, սակայն իրենք էլ չեն հրաժարվում հայոց բնօրրանում Քրդստան ստեղծելու կեղտոտ մտադրությունից:
Իսկ մեր հայրենի բռնազավթված տարածքներում ընդմիշտ ապրելու թուրք-ադրբեջանական մարմաջը չի դադարել երբեք եւ հիմա էլ քրդերին ոչնչացնելու ծրագիր են մշակել: Բայց Անկարայի ու Բաքվի համար ամենասարսափելին հայկական պահանջատիրությունն ու վրեժխնդրությունն են: Հայ վրիճառու բազուկը ապացուցել է իր ուժը: Իսկ ազատագրված Արցախը սարսափեցնում է ինչպես Բաքվին, այնպես էլ Անկարային, քանզի եթե ցայսօր հայկական պահանջատիրության զանգերը հիմնականում ղաղանջում էին հայի ազգային ու նվիրյալ հատվածի ջանքերով, ապա այժմ ղողանջում են նաեւ պետականորեն՝ պաշտոնական Երեւանի կողմից: Հայաստանի նախագահը հստակ արտահայտեց այս մասին. «Երբ ես ասում եմ Հայաստանը՝ Լեռնային Ղարաբաղը նրա անբաժան մասն է»… Մնում է վավերացնել ՀՀ եւ ԼՂՀ խորհրդարանների որոշումները վերամիավորման մասին եւ վերջ:
Սա ավելի է կատաղեցրել մեր թշնամիներին, իսկ ադրբեջանական կողմն անցել է բոլոր սահմանները: Սրան վերջ տալու համար հասունացել է ռազմական ոլորտում հարձակողական մարտավարության որդեգրումն ու անհապաղ կիրառումը հայ-ադրբեջանական սահմանային բոլոր հատվածներում: Հայկական զինուժը պետք է մի որոշ ժամանակ մահ ու ավեր սփռի սահմանամերձ հատվածների ադրբեջանական բնակչության եւ զինվորականության գլխին, իսկ թշնամու կողմից տեղային ընդհարումների ընդարձակման պարագայում պետք է մտածել հայ-ադրբեջանական խնդիրը վերջնականապես Բաքվում լուծելու մասին: Դեպի Բաքու ռազմաերթը ծրագրած պիտի անցնել ռազմական պատժիչ գործողությունների փուլին:
Հայ արիական միաբանությունը ողջունում է պետական արտաքին քաղաքականության մեջ այնպիսի ձեւակերպումների ներդրումը, որոնք վաղուց առաջարկվում էին հայ արիների կողմից: Սա հույս է տալիս մտածելու, որ մոտ է Արցախի վերամիավորումը Հայաստանի հետ, մոտ է Նախիջեւանի ու Ջավախքի, հետո նաեւ Արեւմտյան Հայաստանի տարածքների նկատմամբ պատմական ու իրավական պահանջի առաջադրումը:
Մենք ողջունում ենք նաեւ հայկական ռազմուժի՝ ՀՀ եւ ԼՂՀ պաշտպանության նախարարությունների հայտարարությունները, որոնցում հստակ ասված է, որ բանակցային գործընթացին աջակցելու նպատակով մեր զինուժն օգտագործելու է մի շարք զինատեսակներ, որ հակառակորդի կողմից իրադրության հետեւողական լարումը պարտադրում է հայկական կողմին օգտագործվելու հրետանային եւ հրթիռային խոցման համարժեք միջոցներ` մշտական խոցման տակ պահելով ադրբեջանական զինված ուժերի ստորաբաժանումների տեղակայման վայրերը, բոլոր զորաշարժերը, զինտեխնիկան եւ կենդանի ուժը:
ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների եւ միջազգային կառույցների արձագանքները այս անգամ կոշտ հնչեցին, սակայն իրականում պատժամիջոց չեն Բաքվի նկատմամբ: Սա կրկին բաց է թողնում Բաքվի ձեռքերը: Այս դեպքում Հայաստանի նախագահի նշած քայլերը, որ ամեն ինչ արվելու է խաղաղ բնակչությանը հարվածելու եւ հանցագործության յուրաքանչյուր մեղավորին հայտնաբերելու եւ հետապնդելու ուղղությամբ, կմնա որպես մեր որոշում: Սերժ Սարգսյանը վերջապես խոսեց նաեւ միջազգային հանրություն ասվածի մեղքի մասին՝ նշելով, որ քաղաքակիրթ աշխարհի օրենքը կոչ է անում վերջ դնել մարդկության հանդեպ հանցագործությունների անպատժելիությանը, քանզի «եթե այլընտրանք չլինի, ուրեմն հենց մենք ենք լինելու մարդկության պատժիչ սուրը այս հանցագործությունները կատարողների նկատմամբ, մենք ենք լինելու, քանի դեռ քաղաքակիրթ աշխարհը ավելի գործուն մեխանիզմ չի կարողանում գտնել»։
Հայ արիական միաբանությունն իր աջակցությունն է հայտնում այս առումով եւ հայտարարում, որ պատժիչ խմբերում կարող են ներգրավվել նաեւ հայ արիների ու ազգայնականների համախմբման ներկայացուցիչները: Այո, մենք երկրորդում ենք երկրի ղեկավարի խոսքերը եւ ասում՝ մենք պատերազմից չենք վախենում, քանզի ապացուցել ենք դա, երբ ադրբեջանցիների հետ միասին մեր դեմ կռվում էին թուրք գորշ գայլերը, աֆղան մոջահեդները, չեչեն գրոհայինները, արաբ-վահաբականները, ուկրաինացի կամ մերձբալթացի օդաչուներն ու դիպուկահարները եւ այլն: Մենք բաց ճակատով կռվելուց եւս չենք վախենում, ինչը եւս ապացուցել ենք: Հայ արիներն ու հեթանոս ազգայնականները պատրաստ են դառնալ մասնիկը այն քաղաքականության, որը կստիպի Ադրբեջանի կառավարությանը հենց Բաքվում ստորագրել իր պարտության ու արհեստածին Ադրբեջանը լուծարելու մասին փաստաթուղթը:
Հայաստանի բարձրագույն իշխանությունն արդեն զգուշացրել է միջազգային հանրությանը, որ կզոհվեն Ադրբեջանի բնակիչները եւս, ինչի համար հայկական կողմն այլեւս պատասխանատվություն չի կրելու: Հայկական բանակն արդեն անցել է գործի, փառք հայոց զինուժին եւ հաղթանակ: Իսկ հաղթական քոչարին պիտի պարենք հենց Բաքվում` երդվելով, որ հաջորդը Անկարայում է լինելու, որ հայոց մեծ շուրջպար է դառնալու:
Հայաստանի նախագահին առաջարկում ենք երկրի ներսում իրականացնել հետեւյալ քայլերը. հայտարարել նախապատերազմական իրավիճակ եւ կազմակերպել ընդհանուր զորահավաք, հաշվառել եւ մարտական դիրքերում տեղակայել բոլոր հին եւ նոր ազատամարտիկներին, հաշվառել եւ կանոնակարգել սփյուռքահայ հատվածի բոլոր կամավորականներին`հստակ նախանշելով նրանց տեղաբաշխման վայրերը: Հայտարարել ընդհանուր թիկունքային կառույցի ստեղծման մասին, որին կարող են միանալ Հայաստանի եւ Սփյուռքի կազմակերպությունները, լազմակերպել ընդհանուր ռազմական գործին ծանոթացնելու արագացված դասընթացներ, որին կմասնակցեն Հայաստանի բոլոր չափահաս բնակիչները:
Հայաստանի նախագահին առաջարկում ենք երկրից դուրս իրականացնել հետեւյալ քայլերը. ստեղծել հակաադրբեջանական ճակատ՝ ներգրավելով ինչպես տարածաշրջանի շահագրգիռ երկրներին ու այդ երկրներում հակաադրբեջանական տրամադրություններ ունեցող ազգերին: Ներգրավել նաեւ Ադրբեջանի հալածյալ ազգերի ներկայացուցիչներին: Ստեղծել հակաթուրքական ճակատ՝ ներգրավելով աշխարհի շահագրգիռ եւ հակաթուրքական տրամադրվածությամբ երկրներին, նաեւ Թուրքիայի ազգային ու կրոնական փոքրամասնություններին: Դառնալ շահագրգիռ կողմ ու հավատարիմ գործընկեր համաշխարհային այն բեեւռի համար, որը կկանգնի Հայաստանի ու հայության կողքին եւ կստանձնի Թուրքիայի ու Ադրբեջանի մասնատումը»:
Artsakhpress.am
Հայ արիները հայտարարություն են տարածել, որում մասնավորապես ասված է.
«Հայ արիական միաբանությունը մեկ անգամ չէ, որ հայտարարել է հայկական զինուժի պատժիչ հակահարձակման անհրաժեշտության մասին: Ադրբեջանական սադրանքները, սահմանախախտումները երբեմն հայ զինվորի կյանք են խլել, ունեցել ենք նաեւ վիրավորվելու դեպքեր: Իհարկե, հայ մարտիկի պատասխանից ադրբեջանական զինվորները մի քանի անգամ ավելի շատ կորուստ են տվել՝ ոչնչացվել ու վիրավորվել, բայց մեզ համար այդ գլխաքանակը նշանակություն ու արժեք չունի, մեզ համար թանկ է մեր զինվորի կյանքը…
Այսօր արդեն մեր սահմանամերձ բնակչությունն է հայտնվել ադրբեջանական արկերի ու կրակահերթերի հարվածների տակ, այստեղ ևս զոհեր կան խաղաղ բնակչության շրջանում: Սա չհայտարարված պատերազմի նախերգանք է, ինչին պետք է ոչ միայն արժանի հակահարված տալ, այլեւ հիմնովին վերջ դնել:
Սիոնա-մասոնական ծրագրերով (որի ծնունդ են նաեւ օսմանականությունն ու համաթուրանականությունը) Հայկական լեռնաշխարհում խառնածին եւ քոչվոր թուրքն ամրապնդվեց, որ մեր տարածաշրջանում ընդամենը մի քանի հարյուրամյա պատմություն ունենալով՝ փորձում են ջնջել տասնյակ հազարամյակների արժեհամակարգ ստեղծած բնածին ու բնիկ հայերի պատմությունը: Մեր նախնիներին ցեղասպանելով` փորձեցին ջնջել մեր տիեզերագեն տեսակը երկրի երեսից, որպեսզի մեր բնօրրանում (Հայաստանի արեւմտյան հատվածում) ու հենց մեր արյան վրա իրենց բռնապետությունը՝ Թուրքիան կառուցեն: Մասոնա-բոլշեւիկյան ծրագրով էլ հայկական բնօրրանի մի այլ հատվածում Ադրբեջան պետությունը մոգոնեցին, որն աշխարհի քարտեզի վրա միայն 1918թ. հայտնվեց՝ Հայոց ցեղասպանությունը մեր երկրի արեւելյան հատված տեղափոխելով: Սա անգամ մեկ հարյուրամյակի կյանք չունի, բայց հազարամյակների մշակույթից է խոսում:
Թուրքիան եւ Ադրբեջանը միշտ փորձել ու փորձելու են ոչնչացնել բնածին հայկական գենը, հասկանալով, որ նաեւ երկնքի կամքով է հասունացել արհեստածինների պատասխան տալու ժամանակը: Եվ անհնարին է հայի ու թյուրքական արնախում տեսակի (ինչ անունով էլ կոչեն իրենց) համատեղելիությունը, թուրքական մարդանման գազանը անգամ եվրոպական դիմակով է արնախում եւ չի դադարեցնելու իր հայաջինջ քաղաքականությունը: Ոչ մի արժեք՝ կլինի արեւմտյան, թե արեւելյան, հյուսիսային, թե հարավային, չի կարող արնախում գազանին մարդու հոգեբանություն հաղորդել, ուստի հայը կամ դուրս կմղի սրանց իր բնօրրանից, կամ կհամակերպվի ոչնչացման փաստի հետ: Վերջին տեսակետը հայերիս համար երբեք ընդունելի չի եղել ու չի լինելու, եւ միջազգային հանրություն կոչվածը պետք է հասկանա, որ անհամատեղելիությունը կամակորություն չէ, գոյատեւման ու սեփական հայրենիքում ապրելու մի պարզ խնդիր է:
Այս իրողության մեջ մի այլ վտանգ եւս կա հայության համար, քանի որ Մերձավոր Արեւելքը վերաձեւելու եւ ըստ այդմ՝ համաշխարհային քարտեզը վերափոխելու ծրագրերում Թուրքիայի մասնատումից հետո, Արեւմտյան Հայաստանի տարածքում մի նոր` երբեւէ չգոյ պետություն է նախատեսվում ստեղծել՝ Քրդստան:
Սա այն նույն միջազգային գաղտնի ուժերի ծրագիրն է, որոնք ավելի քան մեկ դար առաջ թուրք-ադրբեջանական արնախումների միջոցով իրականացրեցին Հայոց ցեղասպանությունը: Այդ անմարդկային ոճիրն իրականացնելու գործում թուրքական տարրին որոշակի աջակցեցին նաեւ քրդերը` մտածելով, որ հայկական տարածքներից նաեւ իրենց բաժին կհասնի: Վերջին տարիներին քրդական մի շարք կազմակերպություններ ներողություն են խնդրել հայերից՝ ցեղասպանության ժամանակ թուրքերին աջակցելու հակահայ քայլերի համար, սակայն իրենք էլ չեն հրաժարվում հայոց բնօրրանում Քրդստան ստեղծելու կեղտոտ մտադրությունից:
Իսկ մեր հայրենի բռնազավթված տարածքներում ընդմիշտ ապրելու թուրք-ադրբեջանական մարմաջը չի դադարել երբեք եւ հիմա էլ քրդերին ոչնչացնելու ծրագիր են մշակել: Բայց Անկարայի ու Բաքվի համար ամենասարսափելին հայկական պահանջատիրությունն ու վրեժխնդրությունն են: Հայ վրիճառու բազուկը ապացուցել է իր ուժը: Իսկ ազատագրված Արցախը սարսափեցնում է ինչպես Բաքվին, այնպես էլ Անկարային, քանզի եթե ցայսօր հայկական պահանջատիրության զանգերը հիմնականում ղաղանջում էին հայի ազգային ու նվիրյալ հատվածի ջանքերով, ապա այժմ ղողանջում են նաեւ պետականորեն՝ պաշտոնական Երեւանի կողմից: Հայաստանի նախագահը հստակ արտահայտեց այս մասին. «Երբ ես ասում եմ Հայաստանը՝ Լեռնային Ղարաբաղը նրա անբաժան մասն է»… Մնում է վավերացնել ՀՀ եւ ԼՂՀ խորհրդարանների որոշումները վերամիավորման մասին եւ վերջ:
Սա ավելի է կատաղեցրել մեր թշնամիներին, իսկ ադրբեջանական կողմն անցել է բոլոր սահմանները: Սրան վերջ տալու համար հասունացել է ռազմական ոլորտում հարձակողական մարտավարության որդեգրումն ու անհապաղ կիրառումը հայ-ադրբեջանական սահմանային բոլոր հատվածներում: Հայկական զինուժը պետք է մի որոշ ժամանակ մահ ու ավեր սփռի սահմանամերձ հատվածների ադրբեջանական բնակչության եւ զինվորականության գլխին, իսկ թշնամու կողմից տեղային ընդհարումների ընդարձակման պարագայում պետք է մտածել հայ-ադրբեջանական խնդիրը վերջնականապես Բաքվում լուծելու մասին: Դեպի Բաքու ռազմաերթը ծրագրած պիտի անցնել ռազմական պատժիչ գործողությունների փուլին:
Հայ արիական միաբանությունը ողջունում է պետական արտաքին քաղաքականության մեջ այնպիսի ձեւակերպումների ներդրումը, որոնք վաղուց առաջարկվում էին հայ արիների կողմից: Սա հույս է տալիս մտածելու, որ մոտ է Արցախի վերամիավորումը Հայաստանի հետ, մոտ է Նախիջեւանի ու Ջավախքի, հետո նաեւ Արեւմտյան Հայաստանի տարածքների նկատմամբ պատմական ու իրավական պահանջի առաջադրումը:
Մենք ողջունում ենք նաեւ հայկական ռազմուժի՝ ՀՀ եւ ԼՂՀ պաշտպանության նախարարությունների հայտարարությունները, որոնցում հստակ ասված է, որ բանակցային գործընթացին աջակցելու նպատակով մեր զինուժն օգտագործելու է մի շարք զինատեսակներ, որ հակառակորդի կողմից իրադրության հետեւողական լարումը պարտադրում է հայկական կողմին օգտագործվելու հրետանային եւ հրթիռային խոցման համարժեք միջոցներ` մշտական խոցման տակ պահելով ադրբեջանական զինված ուժերի ստորաբաժանումների տեղակայման վայրերը, բոլոր զորաշարժերը, զինտեխնիկան եւ կենդանի ուժը:
ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահների եւ միջազգային կառույցների արձագանքները այս անգամ կոշտ հնչեցին, սակայն իրականում պատժամիջոց չեն Բաքվի նկատմամբ: Սա կրկին բաց է թողնում Բաքվի ձեռքերը: Այս դեպքում Հայաստանի նախագահի նշած քայլերը, որ ամեն ինչ արվելու է խաղաղ բնակչությանը հարվածելու եւ հանցագործության յուրաքանչյուր մեղավորին հայտնաբերելու եւ հետապնդելու ուղղությամբ, կմնա որպես մեր որոշում: Սերժ Սարգսյանը վերջապես խոսեց նաեւ միջազգային հանրություն ասվածի մեղքի մասին՝ նշելով, որ քաղաքակիրթ աշխարհի օրենքը կոչ է անում վերջ դնել մարդկության հանդեպ հանցագործությունների անպատժելիությանը, քանզի «եթե այլընտրանք չլինի, ուրեմն հենց մենք ենք լինելու մարդկության պատժիչ սուրը այս հանցագործությունները կատարողների նկատմամբ, մենք ենք լինելու, քանի դեռ քաղաքակիրթ աշխարհը ավելի գործուն մեխանիզմ չի կարողանում գտնել»։
Հայ արիական միաբանությունն իր աջակցությունն է հայտնում այս առումով եւ հայտարարում, որ պատժիչ խմբերում կարող են ներգրավվել նաեւ հայ արիների ու ազգայնականների համախմբման ներկայացուցիչները: Այո, մենք երկրորդում ենք երկրի ղեկավարի խոսքերը եւ ասում՝ մենք պատերազմից չենք վախենում, քանզի ապացուցել ենք դա, երբ ադրբեջանցիների հետ միասին մեր դեմ կռվում էին թուրք գորշ գայլերը, աֆղան մոջահեդները, չեչեն գրոհայինները, արաբ-վահաբականները, ուկրաինացի կամ մերձբալթացի օդաչուներն ու դիպուկահարները եւ այլն: Մենք բաց ճակատով կռվելուց եւս չենք վախենում, ինչը եւս ապացուցել ենք: Հայ արիներն ու հեթանոս ազգայնականները պատրաստ են դառնալ մասնիկը այն քաղաքականության, որը կստիպի Ադրբեջանի կառավարությանը հենց Բաքվում ստորագրել իր պարտության ու արհեստածին Ադրբեջանը լուծարելու մասին փաստաթուղթը:
Հայաստանի բարձրագույն իշխանությունն արդեն զգուշացրել է միջազգային հանրությանը, որ կզոհվեն Ադրբեջանի բնակիչները եւս, ինչի համար հայկական կողմն այլեւս պատասխանատվություն չի կրելու: Հայկական բանակն արդեն անցել է գործի, փառք հայոց զինուժին եւ հաղթանակ: Իսկ հաղթական քոչարին պիտի պարենք հենց Բաքվում` երդվելով, որ հաջորդը Անկարայում է լինելու, որ հայոց մեծ շուրջպար է դառնալու:
Հայաստանի նախագահին առաջարկում ենք երկրի ներսում իրականացնել հետեւյալ քայլերը. հայտարարել նախապատերազմական իրավիճակ եւ կազմակերպել ընդհանուր զորահավաք, հաշվառել եւ մարտական դիրքերում տեղակայել բոլոր հին եւ նոր ազատամարտիկներին, հաշվառել եւ կանոնակարգել սփյուռքահայ հատվածի բոլոր կամավորականներին`հստակ նախանշելով նրանց տեղաբաշխման վայրերը: Հայտարարել ընդհանուր թիկունքային կառույցի ստեղծման մասին, որին կարող են միանալ Հայաստանի եւ Սփյուռքի կազմակերպությունները, լազմակերպել ընդհանուր ռազմական գործին ծանոթացնելու արագացված դասընթացներ, որին կմասնակցեն Հայաստանի բոլոր չափահաս բնակիչները:
Հայաստանի նախագահին առաջարկում ենք երկրից դուրս իրականացնել հետեւյալ քայլերը. ստեղծել հակաադրբեջանական ճակատ՝ ներգրավելով ինչպես տարածաշրջանի շահագրգիռ երկրներին ու այդ երկրներում հակաադրբեջանական տրամադրություններ ունեցող ազգերին: Ներգրավել նաեւ Ադրբեջանի հալածյալ ազգերի ներկայացուցիչներին: Ստեղծել հակաթուրքական ճակատ՝ ներգրավելով աշխարհի շահագրգիռ եւ հակաթուրքական տրամադրվածությամբ երկրներին, նաեւ Թուրքիայի ազգային ու կրոնական փոքրամասնություններին: Դառնալ շահագրգիռ կողմ ու հավատարիմ գործընկեր համաշխարհային այն բեեւռի համար, որը կկանգնի Հայաստանի ու հայության կողքին եւ կստանձնի Թուրքիայի ու Ադրբեջանի մասնատումը»:
