Նոր տարին հարամեցին մեզ վրա. Մեր լրատվականները երբ իրար հետևից ռուսների հետ սգում էին արդեն իր կյանքն ապրած Օբրազցովայի մահը` որպես բարեկամության օբրազեց, նրանց լրատվականները մեկ անգամ գոնե չհիշեցին այն մանուկներին, որոնք նոր պիտի տեսնեին կյանքը....բայց...
Ստահակի երկիրն իրեն պահում է ստահակի նման...
Երբեք սնահավատ չեմ եղել, բայց երբ Գյումրի քաղաքի գլխավոր տոնածառն օրեր առաջ շուռ եկավ, անհասկանալի զգացողություն ունեցա...Ու երբ դեպքը եղավ, հիշեցի դա ու նաև այն լուրը, թե ինչպես խաչակնքվեցի, երբ նախորդ օրը լսել էի , որ Ռուսաստանում հարբեցող հայրը կտրել իր անչափահաս երեխայի գլուխը (Մտածում էի՝ազգությունը կապ չունի, բայց այդ ազգի մեջ նմանները շատ են... Պուտինը օտար երկրներ պուտյովկաներ գնալու փոխարեն թող իր երկրի ախտահարված հասարակությամբ զբաղվի)...
