Կարդացի Անի Զախարյանի՝ ցավոք, իմ նախկին աշակերտուհու, նամակը Պուտինին...
Այն տպավորությունն էր, թե Արա Աբրահամյանն է գրել:
Մտքի սխալների կողքին հորդում էին տառասխալները, ռուսերենը լաց էր լինում այդ նամակում աղիողորմ ճիչերով...
Ցնցվեցի, երբ տեղեկացա, որ մի «պրեզիդենտը» դիմում է մյուս պրեզիդենտին... Այսինքն, Անի Զախարյանն էլ է պրեզիդենտ...
Եվ այսքանից հետո ուզում եմ դիմել բոլոր հոգեբույժներին.
օգնե՛ք Անիին, աջակցե՛ք: Նա կարող է որպես դասախոս և գիտնական-կենսաբան՛ պետք գալ մեզ, մինչդեռ բոնապարտիզմով տառապելու հանգամանքը խանգարում է նրան...
