Այսօր պատահաբար տեսա ինչ որ գովազդ, որտեղ ասվում էր Վարդենիս-Մարտակերտ ավտոճանապարհը կառուցելու մասին, առաջին հայացքից թվում է թե ճիշտ, բարի ու խելացի գործ են որոշել անել, բայց դա իհարկե միայն առաջին հայացքից:
Ես օրինակ շատ ուրախ կլինեմ եթե այդ ճանապարհը լինի անցանելի: Հիմա եկեք մտածենք մեր փողերի մասին:
Ու՞ր են գնում մեր փողերը:
Միգուցե ձեր համար տարօրինակ թվաց հարցը, միգուցե չհասկացաք թե ինչ փողերի մասին է խոսքը, բարի կպարզաբանեմ՝ մենք ունենք պետություն ընդ որում ազատ ու անկախ (եթե իհարկե չեմ սխալվում, համենայն դեպս այդպես ասվում է) ու ինչպես յուրաքանչյուր պետություն այն ունի բյուջե, իսկ այդ բյուջեն լցնողները իհարկե մենք ենք հասարակ քաղաքացիներս՝ ստեղծում ենք, աշխատում, արարում, անում ենք ամեն ինչ, որպեսզի դրամ վաստակենք ու կարողանանք ապրել, իսկ մեր պետությունը հարկերի շնորհիվ վերցնում է մեր աշխատանքի զգալի մասը, որպեսզի դարձնի բյուջեի ինչոր մի մաս ու դրանով լուծի բազմաթիվ խնդիրներ ոչ թե անհատների համար, այլ երկրի բարելավման համար, որ մենք՝ քաղաքացիներս կարողանանք ապրել ավելի՛ լավ ավելի՛ հարմարավետ երկրում:
Այդպիսի խնդիր է նաւ Վարդենիս-Մարտակերտ ավտոճանապարհը:
Ես փորձել եմ պատկերացնել թե ինչպես որոշվեց կառուցվել այն՝ երևի մեր քաղաքական գործիչներից մի քանիսը ինչ որ առիթով հանդիպեցին, խոսքից խոսք բացվեց ու մեկը հայտնեց այսպիսի միտք.՝
-Վերցնենք ու այդ ճանապարհը սարքենք թող էս մարդիկ կարողանան ավելի արագ հասնեն Ղարաբաղ, ավելի շուտ կարողանան տեսնել այնտեղ գտնվող իրենց զավակներին:
-Հա սարքենք, բա փող որտեղից վերցնենք` բյուջեի՞ց
-Չչեեե... դրա մասին խոսք անգամ չի կարող գնալ, բյուջեն հազիվ մեր գրպանն ենք կարողանում խցկել, ավելի լավ է դրամահավաք կազմակերպենք, մարդիկ չեն էլ հասկանա` կմտածեն որ բարի գործ են անում, էդ փողը կտան, մենք էլ փողի կեսով ճանապարհ կսարքենք, էն մի կեսն էլ կուտենք ինչ կա որ...
Իսկ երբևէ փորձե՞լ եք հարյուր հազար դրամանոցներով ձվածեղ` շատ համովա ստացվում:
Շատ համով... բա իհարկե... իսկ դուք ՁՈՒ-ն նույնպես մարդկանցից վերցրեք, այդպես հնարավոր է ավելի համեղ ստացվի…
Իսկ հիմա ու՞ր են մեր փողերը... արդեն դուք հասկացեք, թե ում փորնեն լցվել…
Լուսանկարը` Ֆոտոլուրի