Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը գրում է.
«Գործող ռեժիմի գոյության միակ հիմնավորումը, որը փորձում են հերթական անգամ խաղացնել, «նախկին-ներկա երկընտրանքն» է: Իրենց քաղաքական գոյության որևէ այլ հիմնավորում չունեն, որովհետև չունեն որևէ ձեռքբերում որևէ ոլորտում, միայն կորուստներ, մահեր, պարտություններ ու ձախողումներ, ինչի պատճառով այդ միակ թեզից են կառչած մնացել։
Ռեժիմի ողջ պրոպագանդան լծվել է Էդգար Ղազարյանին որպես «նախկին» ներկայացնելը։ «Նախկիններին» առաջին հերթին իրենց շարքերում թող որոնեն, էլ չասած, որ նախկիններն իրենց համեմատությամբ «օբլիկո մորալե» են»: