Իսրայելի Քնեսեթի նախկին խոսնակ Ռուվեն Ռիվլին միշտ հորդորել է ընդունել Հայոց ցեղասպանությունը: Այս տարի,երբ նա ընտրվել է Իսրայելի նախագահ, կոմպոզիտոր Նուբար Ասլանյանը շնորհավորել է  նրան և ի նշան երախտագիտության՝ նվիրել է  Ցեղապանությանը նվիրված իր «Սիփանա քաջեր» Իսրայելում լույս տեսած պարտիտուրը:

«Վերջին ժամանակներս նա հրաժարվեց իր հայանպաստ որոշումից՝ պատճառաբանելով Թուրքիայի հետ բարեկամական հարաբերությունների նշանակությունը: Ես խնդրեցի նրան վերադարձնել իմ պարտիտուրը»,-ասում է կոմպոզիտորը:

Նուբար Ասլանյանի՝ Իսրայելի նախագահին ուղղված նամակը՝ ստորև.

Իսրայելի նախագահ պարոն Ռուվեն Ռիվլին Շալոմ

«Ալ տիհիե ցոդեկ,տիհիե խախամ»-հանիդոն( «Մի եղիր ճշմարտացի, եղիր խելացի»):

Պարոն նախագահ:

Այս տողերը գրելուց առաջ ես հասկանում եմ, որ դեմոկրատիկ երկիր Իսրայելում յուրաքանչյուրն ունի խոսքի եւ մտքի իր արտահայտության իրավունքը՝ անկախ նրա անձից եւ զբաղեցրած պաշտոնից: Ես ի նկատի ունեմ Ձեր վերջին հայտարարությունը՝ Ձեր կողմից ժամանակին ընդունված, իսկ այսօր մերժված՝ Հայոց ցեղասպանության հարցում: Հասկանում եմ՝ ոչ ոք իրավունք չունի բռնանալու որեւէ մեկի կարծիքի վրա: Այսօր Դուք այդպես եք ուզում, երեկ՝ այլ բան: Ուրիշ հարց է ձեր մեջբերած դրդապատճառներն, որոնք ըստ իս, ընդամենը մի պատրվակ է խուսափելու համար ասելու ճշմարտությունը: Ճշմարտություն, որից այնքան վախենում է Իսրայելի քաղաքական գործիչների մեծ մասը՝ հատկապես վարչապետերը:

Վախենում են, որ Հոլոքոսթին համազոր «մի բան էլ» մեջտեղ չգա, մոնոպոլիան կկորի: Իսկ Հիտլերը չվախեցավ ասելու ճշմարտությունը՝ «ով է հիշում այսօր հայերի կոտորածները...»:Եւ արեց այն, ինչ այսօր կոչվեց Հոլոքոսթ:

Կոչվեց, որովհետեւ հրեաները տեր ունեին, հայերն անտեր էին...մինչ այսօր...: Եւ, ցավոք, մինչ այսօր շատ քաղաքական անձիք Իսրայելում, Հայոց ցեղասպանության ընդունման հարցում գերադասում են լինել խախամ եւ ոչ արդարացի (եւ եթե ճիշտը խոսենք իրար աչքեր նայելով, ոչ միայն հայոց ցեղասպանության հարցում):Ես զարմանում եմ՝ ինչպես կարող է հրեա տաղանդավոր եւ խելացի ժողովուրդը, որի առջեւ խոնարհվում եմ, այդպիսի քաղաքական գործիչներ ծնել...

Պարոն Ռիվլին. Կարծում եմ՝ Ձեզ ծանոթ պիտի լինի Բեթհովենի 3-րդ, «Հերոսական» սիմֆոնիայի ստեղծման պատմությունը: Համենայնդեպս հիշեցնեմ՝ Բեթհովենը հրապուրվելով Նապոլեոնի բուրժուական հեղափոխությամբ, ձեռնամուխ եղավ Երրորդ սիմֆոնիայի ստեղծմանը եւ պարտիտուրի տիտուլ շապիկի վրա գրեց՝ «Նապոլեոն Բոնապարտին»: Հետագայում, երբ Նապոլեոնը հրաժարվեց իր իդեալներից եւ ինքը զինքը հռչակեց Կայսր, Բեթհովենը հիասթափվեց Նապոլեոնից, պատռեց պարտիտուրի շապիկը ,փակցրեց նոր թուղթ եւ գրեց վրան՝«Հերոսական սիմֆոնիա»:

Պարոն նախագահ.

Ես իհարկե Բեթհովենը չեմ, բայց համոզված եմ,դուք էլ ձեզ Նապոլեոն չեք զգում, բայց տեղի ունեցավ «նման» մի պատմություն: Բացատրեմ. Ես, ոգեւորվելով ձեր ջենտլմենական արարքից, որ ընդունում եւ կոչ էիք անում Քնեսեթին ճանաչելու Հայոց ցեղասպանությունը, Նախագահ լինելու առիթով շնորհավորեցի եւ նվիրեցի ձեզ, Իսրայելում լույս տեսած, իմ հեղինակած «Սիփանա քաջեր» պարտիտուրը՝ նվիրված Հայոց ցեղասպանությանը, «Մուսա լեռան 40 օրը» գրքի հեղինակ հրեա Ֆրանց Վերֆելին եւ ծնողներիս հիշատակին: Այսօր դուք ինձ համար ուրիշ Ռիվլին եք: Ուստի, խնդրում եմ վերադարձնեք իմ պարտիտուրը:

Շնորհակալություն:

Հ.Գ.Ես իհարկե ատում եմ Էրդողանին, բայց եթե նա իսկապես, հզոր Իսրայելին պահում է բռի մեջ (շաաաաաատ կասկածում եմ...պատճառը Թուրքիան չէ, արդեն ասացի) ապա՝ կեցցե նա: Շտապեմ ասել. ամբողջ բարոյական պատասխանատվությունը ընկնում է  քաղաքական գործիչների վրա եւ ոչ ժողովրդի, որի մի մասն է մեր ընտանիքը...

Ես խնդրում եմ հիշել, որ Իսրայելը դա Իսրայելի բոլոր քաղաքացիներն եւ փառք Աստծո, եւ ի հակառակ իշխող իշխանության՝ ժողովուրդը ճանաչում է Հայոց ցեղասպանությունը:Մի՛ կտրվեք ժողովրդից, առանց այն էլ շատ եք կտրված հանուն բանկիրների ....

Ասլանյան Նուբար Աբրահամի,

Իսրայելի եւ Հայաստանի ԿՄ անդամ

14.12.14.