Արմեն Մարտիրոսյանը ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է. «Վահրամ Ավետիսյանին չեմ ճանաչում, երբեք չեմ շփվել ու չեմ էլ տեսել։ Կարող ա ամենաընտիր իրավաբանն է ու ամենասկզբունքային մարդը։ Կարող ա։ Բայց։ Վահրամ Ավետիսյանի առաջարկումը ՍԴ դատավորի տեղի համար նման է, ասում եմ՝ նման է, ոչ թե նույնը, որ Ալիևի որդուն առաջադրեն մեր Գլխավոր շտաբի պետի պաշտոնում։
Էլի կարող ենք ասել, որ եթե հայրը եղել է մեր պետականության հեղաշրջումը չնկատող մարդ, քաղբանտարկյալ դատող մարդ, ապա իր որդին կարող է լինել ՍԴ ընտիր դատավոր։ Այդպես էլ և գրեթե նույն հավանականությամբ Ալիևի որդին կարող է լինել Հայկական բանակի շտաբի ընտիր պետ։
Բայց այս օրինակներն իրար նման են, եթե երկու դեպքում էլ վերցնում ենք այդ մարդկանց և դիտարկում որպես կոնկրետ մարդկանց որդիներ։
Բայց Վահրամ Ավետիսյանը եքյա մարդ է եղել 2008-ին։ Նա արդեն 2001-ին դարձել է գիտությունների թեկնածու ու իր գիտնական հալով կա՛մ եղել է կողմնակից հոր արածներին կա՛մ, որ ավելի վտանգավոր է, եղել է անտարբեր։
Ինչու եմ այս երկու վարկածն առաջ բերում, քանի որ նա երբեք ոչ մի կերպ հոր արածները չի քննադատել, էլ չեմ խոսում այն մասին, որ չի քննադատել հեղաշրջումն ու Մարտի 1-ը։
Հա, մի վարկած էլ կա, որ նա գիտնական լինելով չի հասկացել, որ հեղաշրջում է տեղի ունեցել։ Այս վարկածը խոսում է թե՛ նրա ազնվության և թե՛ մասնագիտական կարողությունների, ավելի շուտ, դրանց բացակայության մասին։
Հիմա մեր կառավարության մասին։
Երբ մենք անգամ պահեստապետ ենք ընդունում, ապա նայում ենք, որ իր ընտանիքում գողության, հափշտակության, խաբեության կամ նմանատիպ հանցանքներով դատապարտված կամ նման բաներում նկատված մարդ չլինի։ Անգամ, մի փոքր կասկածի դեպքում զգուշանում ենք։ Մենք՝ ՀՀ մի փոքր ձեռնարկություն։
Ինչպե՞ս է ՀՀ կառավարությունը մեզ՝ ՀՀ քաղաքացիներիս, նման ռիսկի տակ դնում, երբ ՍԴ դատավոր է առաջարկում Սահմանադրության տապալումը, ի վերջո, համակազմակերպող դատավորի ընտանիքի անդամին։ Առնվազն ՄԻԵԴ-ն այդ կասկածն առաջացնող փաստի մասին ասել է։ Աղաղակել է։
Այս ինչ արկածախնդրություն է։
Պատկերացնո՞ւմ եք, Հայ առաքելական եկեղեցու կաթողիկոս առաջարկենք Գլխավոր մոլլայի որդուն»։
