Սիրտս անհանգիստ ա մեր “լրագրողների” ու “լրագրողամերձերի համար”:

Հասկանում եք, որ մարդուն վերջին աստիճանի անձնական վիրավորանքներ հասցնելով, ձեր հիվանդասենյակի կամ, Աստված չտա, գերեզմանի տեղն եք ուրվագծում:

Մարդուն կարելի ա քննադատել, սուր հարցադրումներ անել, յազվություն անել, բայց արժանապատվության հետ պետք չի խաղալ: Ընտանիքն չի կարելի վիրավորել: Ծնողին չի կարելի կպնել:

Մի օր էս ամեն ինչը տրաքելու ա, ու շատ վատ ձևի:

Ու ոչ ոք արդեն չի նայելու դիմացինը լրագրող ա, ակտիվիստ ա, բլոգեր ա թե ֆեյսբուկադեդխասան:

Աստված տա սխալ դուրս գամ: Հասկանում եմ, որ էս գրածս համար էլ մի երկու հատ պիտակ կստանամ, բայց սիրտս իրոք անհանգիստ ա:

Շատ ենք չարացել, շատ:

Բլոգեր Տիգրան Քոչարյանի  գրառումը

Ֆեյսբուք