Հայաստանի դժբախտությունը, կարծես, մեր ճանապարհներն են. ռուս դասականի խոսքերն՝ ասված ցարական Ռուսիայի մասին՝ «սազում» են մեր ճանապարհներին:
Ներկայացվող կադրերում Վրաստան տանող միջպետական ճանապարհն է՝ Իջևանով: Հարևան հանրապետություն տանող մեկ այլ միջպետական ճանապարհ էլ կա Վանաձորով, սակայն նույն անմխիթար վիճակն է՝ բարեբախտաբար որոշ հատվածներում: Սակայն դա արդեն բավական է, որ Հայաստան մտնող զբոսաշրջիկն, այսպես, ասենք ՝ ոչ լավ տպավորություն ստանա:
Պատահական չէ, որ Թբիլիսիից երկօրյա այցով Երևան ուղևորվող օտարերկրացի զբոսաշրջիկների խումբը, հենց այս ճանապարհների պատճառով հրաժարվել են հայաստանյան զբոսաշրջության մտքից ու հետ են վերադարձել:
Ի դեպ, բավական է հասնել հայ-վրացական սահմանի մոտ, եւ հենց անցակետում արդեն նկատելի են տարբերությունները: Ընդ որում, տարբերությունն ընդգծվում է հատկապես գիշերը. հայկական կողմում մայրուղին մութ է, առանց որեւէ լուսավորման, փոշոտ ու կեղտոտ, իսկ ասֆալտը՝ կիսաքանդ: Բավական է ընթանալ մի քանի մետր եւ հարեւան Վրաստանում ես՝ գեղեցիկ, լուսավորված, մաքուր եւ լավ ասֆալտապատված ճանապարհ:
Ցավալի է, բայց համեմատության եզր անգամ չկա:
