Կարծում եմ Կոնչիտային հայհոյելու փոխարեն պետք է հասկանանք, թե ինչում էր նա գերազանցում մեր Արամին /երևի թե դրա համար պետք է նրանց լսել առանց նայելու/ ու հաջորդ անգամ այնպիսի երգ գրել ու ապահովել այնպիսի կատարում, որ հարցական չառաջանա որևէ մեկի մոտ: Միաժամանակ պետք է հասնենք այն բանին, որ մեր կատարողին ձայն տվողը լինի ոչ թե միայն սփյուռքը, այլ հենց եվրոպական լսարանը: