Աշխարհահռչակ ջութակահար Սերգեյ Խաչատրյանին, օրեր առաջ՝ հունվարի 15-ին, Երևանում նրա  համերգից հետո հանձնվել է ՀՀ վաստակավոր Արտիստի մեդալը, որին արժանացել էր դեռևս 2 տարի առաջ:

Հենց երկու տարի առաջ էր նաև, երբ Սերգեյ Խաչատրյանը ստացավ շվեյցարական Credit Swiss բանկի ամենամյա մրցանակը՝ որպես «Աշխարհի լավագույն երիտասարդ երաժիշտ»:

Սերգեյ Խաչատրյանը հասցրել է  տասնյակ  բեմեր նվաճել ու բարձր պահել մեր երկրի անունը: Սակայն  տարօրինակ է, թե ինչու է  նախարարը  ՀՀ վաստակավոր արտիստի մեդալը Սերգեյ Խաչատրյանին տալիս Օպերայի շենքի միջանցքում, այլ ոչ թե  բեմում՝ նրա համերգից հետո՝ հանդիսատեսների ներկայությամբ:

Կասեք՝ Սերգեյը համեստ է ու չ՞ի սիրում ավելորդ հանդիսավորություն... Թերևս այդպես էլ կա, սակայն, ընդունեք, որ մշակույթի գործիչների մեծարումը պատշաճ պետք է կատարել ու մեծարողն էլ պետք է իր շնորհավորական ու շնորհակալական խոսքը պատշաճ ձևակերպի:

Երևի եթե  աշխարհահռչակ ջութակահարին մեդալի հանձնման  «արարողությունը» տեղի չունենար միջանցքում, այս լուրը լրատվական հեռուստահաղորդումների գլխավոր թեմա պետք է դառնար, սակայն լավ է չդարձավ, որովհետև տխուր է պատկերն ու խոսքը...

Ուրախն ու լուսավորը Սերգեյ Խաչատրյանն է ու  մեդալով ուրախացած նրա հարազատները:  

Մնացածը՝ տեսանյութում ու առանց մեկնաբանության...

Հեղինակ՝ 

Մ. Բաղինյան